De enige periode dat Ruud Gullit echt lol had in het voetbal
November is voor Voetbal International de Maand van het Engelse voetbal. In onze Premier League-special komen onder de noemer Fabulous Fifty de vijftig meest memorabele spelers uit die grootste voetbalcompetitie op aarde voorbij. Op VI.nl plaatsen we elke dag zo’n sieraad of bad boy in het voetlicht. Deze keer: Ruud Gullit, de eerste wereldster die Chelsea oplichtte.
*Amsterdam (Ned), 1 september 1962
PREMIER LEAGUE-DUELS (GOALS) 49 (4)
CLUBS 1979-82 Haarlem (Ned), 1982-85 Feyenoord (Ned), 1985-87 PSV (Ned), 1987-93 AC Milan (Ita), 1993-94 Sampdoria (Ita), 1994 AC Milan (Ita), 1994-95 Sampdoria (Ita), 1995-98 Chelsea
Werd het Dreadlock Holidays of zou hij het toch nog één keer kunnen? Het was een prangende vraag die met hem mee danste toen Ruud Gullit in de zomer van 1995 transfervrij de overstap van Sampdoria naar Chelsea maakte. Tenslotte was het al weer acht jaar geleden dat Gullit was uitgeroepen tot de beste voetballer van de wereld, was zijn 33ste verjaardag nabij en hadden er meer doktersmessen in zijn knieën gepoerd dan er in een messenblok gaan.
Chelsea maakte de komst van de Nederlander met trompetgeschal bekend. ‘Nooit eerder maakte een voetballer met deze mondiale reputatie zijn opwachting op Stamford Bridge!’
Chelsea Football Club, destijds in de Premier League een wat beduimelde laagvlieger met geldzorgen, maakte de komst van de Nederlander in ieder geval met trompetgeschal bekend. ‘Nooit eerder maakte een voetballer met deze mondiale reputatie zijn opwachting op Stamford Bridge!’ Ofwel: we proudly present. Gullit maakte deel uit van The Foreign Revolution. Zo werd destijds de schare internationale voetbalsterren aangeduid zoals Gianfranco Zola, Dennis Bergkamp, David Ginola, Anthony Yeboah en Gianluca Vialli die vanaf het vasteland van Europa naar Engeland trokken en meehielpen het aanzien van de Premier League voorgoed te veranderen.
De vraag zoals hierboven gesteld, werd al snel beantwoord. Ruud Gullit kon het nog. Al ging het in zijn eerste wedstrijden bij Chelsea met horten en stoten. Manager Glenn Hoddle gebruikte Gullit aanvankelijk als vrije verdediger. ‘Dan had ik een moeilijke bal verwerkt, ruimte gecreëerd en een pass naar rechts gespeeld. Het probleem was: de rechtsback rekende helemaal niet op een pass’, zo constateerde Gullit eens. Hoddle onderkende dat ook en posteerde Gullit daarna centraal op het middenveld. Daar kwam de Nederlander met zijn rushes, passes en ervaring nog één keer tot bloei. In het seizoen 1995/96 eindigde hij achter Eric Cantona als tweede in de Speler van het Jaar-verkiezing. Daarnaast bereikte hij met Chelsea de halve finale van het FA Cup-toernooi.
In het seizoen 1995/96 eindigde de opgebloeide Gullit achter Eric Cantona als tweede in de Speler van het Jaar-verkiezing
Een jaar later, als speler/manager, leidde Gullit Chelsea zelfs naar de belangrijkste beker van Engeland. In latere interviews bekende de man die ook voor Haarlem, Feyenoord, PSV, AC Milan en Samdoria voetbalde, dat hij in Londen zijn prettigste tijd beleefde. ‘Iedere keer dat ik voor Chelsea speelde dacht ik: Mooi stadion, fantastisch publiek, nice game, ik speel lekker. Het was de enige periode in mijn carrière dat ik echt lol had.’
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login