Halldórsson, de regisseur van de IJslandse succesploeg

Tot drie jaar geleden ging Hannes Halldórsson door het leven als regisseur van muziekvideo's, reclames, documentaires en een film, hij was misschien wel de meest begeerde regisseur van IJsland. Dat lijkt geen grootse prestatie in een land met 323.002 inwoners, maar je gaat er anders tegenaan kijken als je het verhaal achter zijn succes kent en weet waarom hij het leven als man achter de camera plots opgaf.

Want vandaag de dag kennen we Halldórsson als keeper van de nationale ploeg van IJsland, een 32-jarige man die nog tot medio 2017 onder contract staat bij NEC. Maar toen hij pas veertien jaar oud was, zag zijn toekomstbeeld er even heel anders uit. Halldórsson junior stond ook toen al bekend als een talentvolle doelman, maar na een race in de sneeuw met zijn pa zette hij een profbestaan uit zijn hoofd.

Halldórsson senior (op ski's) ging een wedstrijdje aan met zijn zoon (op een snowboard), maar de jongste kwam ten val en hield een zware schouderblessure aan het duel over. Keepen werd plots onmogelijk. Vrijwel iedere keer dat hij daarna naar een hoek dook, schoot zijn schouder uit de kom. Hannes Halldórsson besloot op veertienjarige leeftijd te stoppen met voetbal en legde zich toe op het regisseren van video's.

Sporten was er niet meer bij. Hij dijde verder en verder uit en woog 105 kilo toen een vriend hem vroeg als reservekeeper op de bank plaats te nemen bij een IJslandse derdedivisionist. 'Ik werd als dik joch niet serieus genomen. Toen ik na die avond in de spiegel keek, besefte ik dat ik er niet langer zo uit wilde zien', zei hij daar later over.

Halldórsson pakte de keepershandschoen terug op, werkte zich vanuit de derde divisie op naar de eerste en hoogste in IJsland en deed dat allemaal als semiprof. Want regisseur zijn was nog altijd zijn beroep. Geregeld stond hij om vier uur 's nachts op voor zijn werkdag van twaalf uur. De training aan het eind van de avond was hobby - ook bij KR Reykjavik, de grootste club van IJsland – en de busreizen naar uitwedstrijden gebruikte hij om te kunnen monteren.

Wat hij zoal monteerde? De clip bij het nummer I svörtum fötum van Paradís bijvoorbeeld, of de film Leynilögga, een actiekomedie over twee homofiele IJslandse politieagenten. Zijn bekendste werk: de clip bij de IJslandse inzending voor het Eurovisie Songfestival in 2012. Waarom Greta Salome en Jonsi met hun Never forget op de roemloze twintigste plaats eindigden in de finale van dat evenement? Oordeel zelf:

Toen hij in 2013 voor het eerst vader werd en hij door zijn lange dagen en korte nachten tegen een burn-out aan zat, besefte hij dat hij niet langer kon leven volgens het én-én-principe. Halldórsson koos voor een leven met de bal, voor de camera in plaats van erachter. En na een transfer naar het Noorse Sandnes Ulf, waar hij zijn eerste profcontract tekende, pikte in de zomer van 2015 NEC hem op. En plots was Nijmegen zijn uitvalsbasis.

Maar na acht wedstrijden in de Eredivisie zat een oude vijand hem dwars: zijn schouder. Op de training met de nationale selectie liep hij weer een blessure op aan die zwakke plek en toen NEC besloot om Brad Jones als stand-in te halen – en hij ook een betrouwbare sluitpost bleek – zat er voor Halldórsson in de winterstop niets anders op dan te vertrekken. Met het oog op het EK in Frankrijk wilde hij namelijk in beeld blijven bij de bondscoach en dus niet op de bank plaatsnemen.

FK Bodø/Glimt wilde hem best huren en bood uitkomst. Daar werkte hij zo hard aan zijn herstel dat hij net voor het begin van de Europese eindronde in Frankrijk weer volledig fit was. Na vijf gemiste oefeninterlands, twee nationale wedstrijden op de bank en 45 minuten tegen Griekenland (3-2 zege) achtte Lars Lagerbäck hem in het laatste oefenduel voor vertrek naar Frankrijk pas weer gereed voor een volledige wedstrijd binnen de lijnen. Tegen Liechtenstein (4-0 zege) hield hij de nul, in de vier wedstrijden op dit EK slikte hij tegen Portugal, Hongarije, Oostenrijk en Engeland steeds maar één treffer.

Maar IJslands eerste keus onder de lat is hij zonder twijfel. Zondag wacht de EK-debutant een duel met gastland Frankrijk in de kwartfinale. Halldórsson staat ruim twee jaar na het ondertekenen van zijn eerste profcontract op een Europese eindronde en daar is hij heel zakelijk bekeken nog maar drie zeges verwijderd van toernooizege. Het is het verhaal dat leest als een modern sprookje. Halldórsson had het zelf niet beter kunnen regisseren. (Mitchell Minnaard)

• Meer over

• H. Halldórsson
• IJsland
• Europees Kampioenschap 2016 France