Opmerkelijk interlanddebuut lonkt voor Weidenfeller
In de voetballerij is het niet ongewoon dat voetballers of trainers een tijd na gebezigde teksten nog wel eens met diezelfde woorden om hun oren geslagen worden. Zo ook in Duitsland, waar de deur voor het interlanddebuut van de 33-jarige Borussia Dortmund-doelman Roman Weidenfeller op een kier staat.
In november 2012 zei de nogal gepikeerde Weidenfeller het volgende: 'De kans dat ik de loterij win is net zo groot als die op een uitverkiezing voor de nationale ploeg. Of ik daarover gefrustreerd ben? Nee, hoor. Maar verrassend is het natuurlijk wel. Uiteraard is het Duitse elftal mijn droom. En als je dan al jaren consistent presteert bij een van de beste ploegen is het raar dat je van de bondscoach geen eerlijke kans krijgt.'
Dat de Duitse bondscoach Joachim Löw niet haatdragend is, bleek toen hij desgevraagd inging op het toekomstperspectief van de betrouwbare sluitpost van Borussia Dortmund. Weidenfeller werd in 2011 kampioen met Dortmund en won een jaar later de dubbel. Afgelopen seizoen verloor hij met Dortmund op alle fronten van rivaal Bayern München, dat ook in de Champions League-finale door een goal van Arjen Robben te sterk was: 2-1.
Duitsland, dat al geplaatst is voor het WK, treft op 15 november in Milaan Italië in een vriendschappelijk duel. Vier dagen later wordt mogelijk nog tegen Engeland gespeeld. Dat affiche moet nog wel definitief beklonken worden.
'Het selecteren van Weidenfeller is dan een mogelijkheid', aldus Löw, die in de novembermaand wat wil gaan experimenteren. 'Het zijn leuke wedstrijden tegen goede tegenstanders. Weidenfeller volgen we al lang en we weten dat hij het bij Dortmund erg goed doet', besluit de Duitse keuzeheer.
Tot op heden stond Weidenfeller, die alleen voor de Duitse jeugdploegen uitkwam, in de pikorde achter de onbetwiste eerste keus Manuel Neuer, René Adler (Hamburger SV), Ron-Robert Zieler (Hannover 96) en Marc-André ter Stegen (Borussia Mönchengladbach). Ter Stegen maakte dit kalenderjaar evenwel geen goede indruk in de verliespartij tegen de Verenigde Staten, waarin Duitsland liefst vier tegengoals kreeg: 4-3.