Waarom de videoarbiter (nog) geen succes is in Italië
De Serie A toont dit seizoen als geen andere competitie waarom veel voetballiefhebbers nog buikkrampen krijgen van de videoscheidsrechter. De emotievolle competitie is een ideale proeftuin voor een fantastisch hulpmiddel dat iets meer dan kinderziektes kent.
Scheidsrechters die doelpunten terecht afkeuren na gefluister in het oortje. Scheidsrechters die een strafschop geven na gefluister in het oortje. Scheidsrechter die naar de kant hollen om op aanraden van de fluisteraar de videobeelden te bekijken. Scheidsrechters die een overtreding, een penalty of buitenspel over het hoofd zien, maar geen hulp krijgen van de collega in het hokje.
De videoarbitrage moet haast elk Serie A-duel in actie komen en drukt haar stempel op veel wedstrijden. Zo stonden de spelers van Genoa en Cagliari dinsdag in de stromende regen vier minuten te wachten op de scheidsrechter, die door technische problemen geen uitsluitsel kon krijgen over zijn keuze om een strafschop te geven voor Genoa.
Dat bleek uiteindelijk een onjuiste beslissing, dus mocht Genoa niet aanleggen vanaf elf meter. Later in de wedstrijd kreeg ook Cagliari een onterechte penalty, maar die beslissing werd niet meer onder de loep genomen van bovenaf. Er is binnen duels nog te veel willekeur in wat wel of niet wordt behandeld door de VAR.
De vier minuten wachttijd vormden een extreem geval, maar het is al vaak voorgekomen dat spelers met de handen in de zij één à twee minuten moeten wachten tot ze (opnieuw) kunnen juichen of met een gevoel van vervreemding af moeten druipen. Zelfs de meest geslepen Serie A-spelers kunnen de scheidsrechters niet meer manipuleren met hun handgebaartjes en semi-beleefde protesten.
Daar hebben spelers en trainers in Italië moeite mee. Ze klagen over de verdwijning van de charme uit het spel. 'Ik zal eerlijk zijn, ik vind deze technologie maar niets', aldus Lazio-trainer Simone Inzaghi. 'Ik heb meer lol in de Europa League, waar geen VAR is. Omdat coaches, media en fans het maar niets vinden om twee tot drie minuten te wachten op het vieren van een goal. Het haalt de emotie weg.'
Het lijkt erop dat je één of meerdere social media-scripts op VI.nl hebt uitgeschakeld. Daarom worden er geen social posts of liveblogs geladen. Wijzig hier je instellingen.
De ophef rondom de videoscheidsrechter steeg deze week naar een hoogtepunt. De Italiaanse arbitrage werd bedreigd: op het kantoor van de scheidsrechtersbond werden pakketjes met projectielen afgeleverd. Toch zijn er in de Serie A genoeg postieve voorbeelden te vinden van de inzet van VAR. Bij AC Milan - Internazionale waren er woensdag een capabele veld- en videoscheidsrechter. De arbiter in het hokje deed twee keer waarvoor hij er zit: de beslissing van de leidsman verifiëren.
Mauro Icardi dacht de 1-0 te maken, maar hij stond nauwelijks waarneembaar buitenspel (zie beelden). De videoarbiter zag het wel en smoorde zo het gejuich van Inter. Aan de andere kant nam Marco Di Bello een uitstekende beslissing door een rake omhaal van Patrick Cutrone af te keuren wegens buitenspel. De videoscheidsrechter hield wijselijk zijn mond.
Beide ploegen werd door een van de waarnemers terecht een doelpunt onthouden, twee mogelijk breekpunten in een spannende confrontatie. In een aantal duels nadert de samenwerking van de VAR en de scheidsrechter de perfectie. Maar kijkend naar de onduidelijkheid en instabiliteit in de Serie A is er nog veel werk te verzetten om perfectie tot norm te verheffen.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login