Haalt Oranje in Qatar de halve finale en Daley Blind (32) is op de weg ernaartoe elke wedstrijd bij, dan bereikt hij de mijlpaal van honderd interlands. De linkspoot was dicht bij stoppen, maar overwon alle twijfel en tegenslag. Vijf momenten van een interlandcarrière vol uiteenlopende emoties.
Het Koninklijk Theater Tuschinski in hartje Amsterdam, op een herfstavond in oktober. Familieleden, ploeggenoten, trainers, vrienden en kennissen van Daley Blind zijn naar het centrum van de hoofdstad gekomen voor de première van zijn tweedelige documentaire Nooit meer stilstaan. Een film waarin de verdediger van Ajax en Oranje op de voet wordt gevolgd en een inkijkje geeft in zijn leven. De 94-voudig international geeft een kwetsbare kant bloot. Hij laat het leed, de angst en de onzekerheid zien van zijn hartproblemen. Maar dat niet alleen. Ook de kritiek komt aan bod, onder meer over de periode waarin hij in Oranje speelde onder leiding van zijn vader én bondscoach Danny Blind. Bijzondere beelden, waarbij het verleden en heden kriskras door elkaar lopen.
Ook komende maand, als vader en zoon Blind samen afreizen naar het WK in Qatar. Net als in Brazilië in 2014, tijdens het verrassend sterke WK van Oranje, Van Gaal en Daley Blind, ligt een grote uitdaging in het verschiet. Blind, de speler met de meeste interlands in de WK-selectie van het Nederlands elftal, weet als geen ander wat er te wachten staat op het allerhoogste niveau. Het kan zijn laatste kunstje zijn op een groot eindtoernooi. De interlandroute van de verdediger die ook de afgelopen weken weer moeilijke momenten kende, aan de hand van vijf belangrijke ijkpunten.
DE EERSTE
6 februari 2013
Nederland-Italië 1-1
Vriendschappelijk duel
Nederland-Italië 1-1
Vriendschappelijk duel
