Nooit had Virgil van Dijk (31) als jongetje durven dromen dat hij als captain van Oranje naar het WK zou gaan. Maar nu is het zover. Op weg naar Qatar spreekt Van Dijk in een exclusief interview over zijn sportieve en persoonlijke ontwikkeling, leiderschap, de maatschappelijke rol van Oranje, teambuilding en zijn band met Louis van Gaal.
Dit interview is afkomstig uit onze exclusieve WK-special. De ideale voorbereiding op het toernooi waar Louis van Gaal en zijn mannen willen schitteren is hier te bestellen. Als abonnee krijg je 30% korting!
Grote delen van het gesprek maakt hij een montere indruk. Ogen die stralen, mondhoeken die omhoog wijzen, alleen al bij de gedachte aan het WK. Totdat de finale van 2010 ter sprake komt. Dan verdwijnt de lach opeens van zijn gezicht en staart hij even zwijgend voor zich uit. Op zich was het een mooie zomer voor Virgil van Dijk, ruim twaalf jaar geleden. Kort voordat het Nederlands elftal aan de opmars richting finale in Zuid-Afrika begon, was hij van Willem II naar FC Groningen overgestapt. Het zou een cruciale beslissing blijken, eentje die zijn profcarrière tot leven zou wekken. Met alle prachtige gevolgen van dien.
'Heel veel spelers kijken tegen mij op. Dat vind ik alleen maar fijn, het triggert mij om altijd het juiste voorbeeld te geven. De jongens moeten zich aan mij kunnen vastklampen'
Maar ja, die finale van Oranje tegen Spanje haalt andere herinneringen omhoog. Het zit hem nog steeds niet lekker, de 0-1 nederlaag in Johannesburg, zo dicht bij eeuwige voetbalvreugde. ‘Ik woonde tijdens dat WK al in Groningen, samen met twee ploeggenoten’, gaat Van Dijk terug in de tijd. ‘Naast ons woonden ook een paar spelers. Met dat groepje keken we naar de finale. Het blijft zó jammer hoe dat is afgelopen. Het moment van Arjen Robben en Casillas gaat nooit meer van mijn netvlies. Helaas.’
Een zucht. Vervolgt: ‘Inmiddels weet ik hoe heel kleine momenten in een wedstrijd een heel grote draai kunnen geven aan van alles en nog wat. Aan de wedstrijd zelf. Maar in dit geval ook: wie er wereldkampioen wordt en het gevoel dat een heel land eraan overhoudt. In het besef dat je nationale ploeg niet vaak de kans krijgt de wereldtitel te grijpen. Voor Spanje was het geweldig. Voor Nederland was het, tja, hoe zal ik het zeggen… Nou ja, gewoon: kut.’
In zijn woning in Liverpool heeft Virgil van Dijk een rustig plekje opgezocht. Aan de muur hangt een ingelijst clubshirt van hemzelf, als tastbaar bewijs van alweer vijf jaar Liverpool. De topclub waarmee hij onder meer de Engelse landstitel, de FA Cup, de Champions League en de Wereldbeker voor clubs won. Maar nu is het tijd voor een ander mikpunt: zijn eerste eindtoernooi met Oranje, eindelijk.
Wat was het eerste WK dat je als jongetje bewust meemaakte?
Gerelateerde artikelen
