Lassana Diarra: van nieuwe Makélélé in Londen tot persona non grata in Moskou
Lassana Diarra hangt zijn voetbalschoenen aan de wilgen. Dat heeft de Fransman, die op 10 maart 34 kaarsjes mag uitblazen, zelf bekend gemaakt via Twitter. Zijn contract bij Paris Saint-Germain, dat nog tot medio 2019 liep, is donderdag ontbonden. Daarmee komt er een einde aan een wonderlijke voetbalcarrière.
'Ik heb veel voor voetbal gelaten, maar heb dankzij voetbal ook veel gekregen', start Diarra zijn afscheidstekst op Twitter. 'Topsport vraagt veel moed, volharding en respect. Ik zeg niet dat ik alles perfect gedaan heb, maar ik deed het wel met heel mijn ziel en zaligheid. Bedankt aan iedereen die in me geloofde tijdens mijn carrière: clubs, coaches en teamgenoten die deel uitmaakten van mijn leven.'
De carrière van Diarra verliep bepaald niet vlekkeloos. Als de nieuwe Claude Makélélé werd Diarra, die begon bij Le Havre, in 2005 naar Chelsea gehaald. Een vaste waarde zou hij nooit worden op Stamford Bridge waarna Arsenal de Fransman transfervrij overnam in de zomer van 2007. Ook daar zou Diarra nimmer een basisspeler worden. De Fransman zette een stapje terug naar Portsmouth om vervolgens een gigantische vooruit te zetten. Real Madrid had in de winter van het seizoen 2008/09 liefst 20 miljoen euro over voor de middenvelder.
Met Real Madrid won Diarra, die de naam Lass op zijn rug droeg om verwarring met naamgenoot Mahamadou Diarra te voorkomen, de Copa del Rey in 2011, La Liga in het seizoen 2011/12 en de Supercopa in 2012. Door de komst van onder andere Sami Khedira zakte Diarra in de pikorde van coach José Mourinho en besloot hij in de zomer van 2012 te kiezen voor het hyperambitieuze Anzhi Makachkala. Niet het geld maar Samuel Eto'o zou de Fransman hebben overgehaald om naar Rusland te verkassen.
Bergafwaarts
Vanaf zijn overstap naar Rusland ging het bergafwaarts met de sportieve carrière van Diarra, die ook bij het Franse nationale team al sinds 2010 uit beeld was geraakt. Zijn interlandcarrière leek beëindigd te worden na 28 interlands. 'Ik zal mijn eerste selectie voor het Franse voetbalelftal in 2007 nooit vergeten. Het shirt van het nationale team dragen is een droom van elke voetballer.'
Het dieptepunt in Diarra's carrière kwam in 2013. Anzhi moest door financiële problemen de gehele selectie verkopen en Diarra kwam terecht bij Lokomotiv Moskou. Na zijn eerste seizoen raakte de Franse middenvelder in conflict met trainer Leonid Kuchuk. Hij weigerde te trainen, omdat de club naar verluidt had besloten zijn salaris te verlagen en speelde ondanks een nog doorlopend contract geen wedstrijd meer. De Fransman liet zijn contract ontbinden, tot onvrede van de Russische club die na tussenkomst van de FIFA tien miljoen euro eiste van de Fransman.
Vijftien maanden lang raakte Diarra geen bal meer aan. Lokomotiv Moskou wilde namelijk niet alleen tien miljoen euro van de Fransman, maar hield ook een transfer tegen. Olympique Marseille haalde de carrière van Diarra in 2015 uit het slop, waarna de Parijzenaar een ongekende opleving kende. Bondscoach Didier Deschamps haalde Diarra in oktober 2015 zelfs weer bij Les Bleus. Lass miste op een haar na het EK 2016 in eigen land door een blessure. Zijn aantal interlands krikte Diarra nog op tot een totaal van 34.
Er volgden nog avonturen bij Al-Jazira (Verenigde Arabische Emiraten) en Paris Saint-Germain, waar hij onder coach Thomas Tuchel uit de gratie raakte. Met de contractontbindig in zijn geboortestad zit de voetballoopbaan van Diarra er nu definitief op. 'Ik sluit dit hoofdstuk nu af, maar zal er niets van vergeten. Ik ga met hetzelfde enthousiasme en dezelfde vastberadenheid door met andere dingen in mijn leven.'
Het lijkt erop dat je één of meerdere social media-scripts op VI.nl hebt uitgeschakeld. Daarom worden er geen social posts of liveblogs geladen. Wijzig hier je instellingen.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login