Dé wissel bij de Oranje Leeuwinnen: 'Er zal nog gebabbeld worden'
Annemarie Postma en Mayke Wijnen volgen voor VI het EK voor Vrouwen op de voet. Zij wisselen elkaar af en houden een blog bij. Dit keer over de aanvoerder van de Oranje Leeuwinnen: Mandy van den Berg.
Als trainer van een meidenteam Onder-17 is één van mijn taken het aanwijzen van een aanvoerder. Dat kan ik de meiden ook zelf laten beslissen, maar dan zijn ze er voor de winterstop nog niet over uit.
Elk seizoen vraag ik me af: Ga ik voor de beste speelster, kijk ik naar de positie, of kies ik voor iemand die het team op de juiste momenten kan motiveren? Een combinatie van die drie zou natuurlijk ideaal zijn, maar voor mijn team onhaalbaar. Daarnaast vind ik dat een aanvoerder het goede voorbeeld moet geven, verantwoordelijkheid neemt en haar teamgenoten durft aan te spreken als ze hun taken verzaken. Bovendien moet ze vaak aanwezig zijn, bij voorkeur zonder kater van de vorige avond. De ongeschreven regel luidt immers: een aanvoerder speelt altijd.
Wat dat betreft toonde bondscoach Sarina Wiegman lef door Mandy van den Berg donderdag in de wedstrijd tegen Denemarken ruim een half uur voor het eindsignaal, toen het 1-0 stond voor Nederland, naar de kant te halen. Het was de tweede keer binnen een week. Tegen Noorwegen had ze de laatste tien minuten toegekeken vanaf de bank. Net als tegen Noorwegen had Van den Berg de blauwe aanvoerdersband van haar linkerarm geschoven en die aan Sherida Spitse overhandigd. Daarna bedankte ze de scheidsrechter, het publiek, wenste ze vervanger Stefanie van der Gragt succes en gaf Wiegman een ferme handdruk. Geen spoor van woede, frustratie, geen rondvliegende bidons of scheenbeschermers. Het zei veel over de topsportmentaliteit Van den Berg, die na afloop als een echte aanvoerder verantwoordelijkheid nam door alle lastige vragen van de pers te beantwoorden. Ze gaf toe niet de reden te weten waarom ze werd gewisseld. 'De organisatie stond goed achterin', zei ze, terwijl ze haar onderarmen op de rand van een hek liet steunen. 'Misschien is het omdat Stefanie langer is. Maar ja, ik kan niet opeens binnen een dag een halve meter groeien.'
Of Van den Berg de beste keuze is, centraal achterin, daar zijn de meningen over verdeeld. Met name op snelheid valt ze te kloppen. Maar dat Nederland op het EK tot twee keer toe de nul wist te houden is mede te danken aan de organisatie achterin en natuurlijk de keeperskunsten van Sari van Veenendaal. Echter heeft ook Van der Gragt genoeg ervaring om de verdediging goed neer te zetten. Daarnaast kan haar lengte zowel in verdedigend als aanvallend opzicht worden ingezet, zo bewees ze het afgelopen seizoen bij Bayern München, waar ze een paar keer met het hoofd scoorde.
Maar Van den Berg is de aanvoerder, het gezicht van het team en het uithangbord van sportiviteit, stond met tranen in de ogen de pers te woord toen ze tijdens het WK in Canada de achtste finale verloren. Bovendien kent ze Wiegman nog van haar tijd bij ADO Den Haag. Als er iemand weet wat Wiegman van haar speelsters verwacht, dan is zij het wel.
Van den Berg liet haar armen zakken en nam een slok water. 'Er zal nog gebabbeld worden', zei ze. Ook hierin klonk geen spoor van boosheid.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login