Zijn leeftijdsgenoten spelen nog altijd hun wedstrijden in de jeugd. Matthijs de Ligt is echter niet meer weg te denken uit de verdediging van Ajax. Over het jaar van de grote doorbraak van een bijzonder talent.
Nog even en het bewogen voetbaljaar 2017 loopt op zijn einde. VI kroonde Feyenoorder Karim El Ahmadi tot de speler van het jaar. Toch waren er dit jaar meer mannen en vrouwen die in het oog sprongen. Speciaal voor VI PRO kiezen de VI-verslaggevers afzonderlijk één persoon die in hun ogen het afgelopen jaar een onuitwisbare indruk maakte.
Het is een beklijvend beeld. Een uur na afloop van een avondwedstrijd in november is de parkeergarage onder de Amsterdam Arena al aardig leeggestroomd, als Matthijs de Ligt met de tas op zijn rug aan komt lopen. Hij stapt bij zijn vader en broertje in de auto en koerst richting huis. Een alledaags beeld overal in het land, elk weekend opnieuw, een voetballer die met zijn familieleden van de club naar huis rijdt, maar toch heeft het een extra dimensie. Eerder op de avond heerste De Ligt als centrale verdediger van Ajax, was de rots in de branding die ook voetballend zich op een volwassen wijze liet gelden. Niet veel later is hij gewoon weer een pas net achttienjarige jongeling, die nog geen rijbewijs heeft, en op de achterbank bij zijn familie wat napraat over wat er die avond heeft plaatsgevonden.
Aan het einde van het kalenderjaar is De Ligt pas achttien jaar, maar hij wordt al begeerd door Barcelona
Het is symbolisch voor het opvallende bestaan van Matthijs de Ligt. Het jaar 2017 was voor hem het jaar van zijn grote doorbraak. Aan het einde van het kalenderjaar is hij nog altijd pas achttien jaar, maar wordt hij begeerd door allerlei internationale topclubs, met Barcelona volgens de Spaanse media als gretige aasgier om toe te slaan. Zijn ster is rijzende in een jaar waarin hij een klassieke talentenrit maakte door een achtbaan vol hoogte- en dieptepunten. Met allerlei opvallende tussenhaltes die van de nuchtere en intelligente jongeling een ervaren talent maakten.