Er zijn talloze spelers die jaren in de Eredivisie hebben gevoetbald, maar die uit het collectief geheugen zijn verdwenen. Bij voormalig FC Utrecht-keeper Franck Grandel (42) is dat zeker niet het geval. Hij wisselde schitterende reddingen af met akelige blunders. Er zijn tegenwoordig nog genoeg kinderen op de amateurvelden die hem nooit hebben zien keepen, maar die een fout wel 'een Grandelletje' noemen.
Grandel is al dertien jaar weg uit Nederland en heeft sindsdien geen interview meer gegeven. Ik ben erg benieuwd hoe het met hem gaat en hoe hij zijn tijd in Nederland heeft beleefd. Via-via tik ik zijn nummer op de kop en stuur hem een berichtje met een interviewverzoek. Via WhatsApp hebben we contact. 'Ik spreek in Nederlands? Het is een beetje moeilijk', stuurt hij. Hij legt uit dat Nederlands wel de beste optie is, aangezien zijn Engels van een nog slechter niveau is. Mijn Frans is niet om over naar huis te schrijven, dus besluiten we het in het Nederlands te proberen.
Na meerdere pogingen om Grandel te pakken te krijgen, neemt hij op een dag op. Ik heb wat voorzorgsmaatregelen genomen: voor me op tafel staat een laptop met Google Translate open. Als hij me niet begrijpt, kan de vrouwenstem van Google altijd nog bijspringen. 'Hoe lang is het interview?', vraagt hij in gebroken Nederlands, met een Frans accent. 'Ik moet zo weer training geven.'
