Afgelopen week zag ik twee oude helden. De eerste: Arjen Robben. Misschien wel de voetballer met het mooiste uiterlijk ooit. Arjen ziet er al twintig jaar uit als de stokoude, kaalgeschoren zoon van John McEnroe. Dat laatste komt doordat Arjen er permanent bezorgd uitziet.
Kan hij niks aan doen. Ik zie er al een leven lang uit als een kind dat je liever niet op de stoep had gevonden. Bij Arjen werkt zijn uiterlijk aanstekelijk omdat er zelfs tijdens grote blijdschap altijd een zweem van diepe ellende in zijn gezicht blijft hangen.
Gerelateerde artikelen
