Als sport voor een groot gedeelte lijden en opoffering is, dan is Jasper Cillessen de nieuwe Jezus. Zo ziet het er ook uit, alsof hij vlak voor de wedstrijd op een klein houten kruis is gespijkerd. Jasper kijkt altijd alsof hij net midden in de nacht, op zoek naar zijn mobiele telefoon, op een blokje lego is gaan staan. Zo ken ik hem al jaren, als iemand die niet voor zijn lol op deze planeet is. Even 85 jaar leven en dan snel naar het hiernamaals. Kijken of ze daar misschien nog een chagrijnige keeper nodig hebben.
Het is – en dat verbaast mij dus helemaal niet – weer eens doffe ellende rond Jasper. Valencia zette hem een wedstrijd lang op de bank en liet hem daarna opeens weer een wedstrijd spelen. Dan weet je genoeg: bij Valencia zijn ze er inmiddels ook achter dat Cillessen altijd met doodsangst duikt. Iedere redding van Cillessen, daar kleeft de eventuele mislukking al aan vast. Het ziet eruit als keepen terwijl je liever thuis het vriesvak van je koelkast ontdooit.