Preses bekent: 'List en bedrog Gouden Napoli'
De vermoedens dat het er bij het Gouden Napoli niet altijd even eerlijk aan toe ging, waren er al tijden. De toenmalige voorzitter Corrado Ferlaino deed ruim tien jaar later in een interview met Il Mattino een boekje open over hoe het eraan toeging. Het structurele gebruik van list en bedrog was nodig om drugsverslaafde Diego Maradona op het veld te houden én om AC Milan voor te blijven.
Ferlaino vertelde eerst over hoe Maradona (en zijn ploeggenoten) ontsnapten bij de dopingcontrole. 'Maradona heeft me altijd aangevallen en beschouwde mij als zijn vijand. Ik zou hem, Napoli en het voetbal in het algemeen schaden. Toch heb ik hem tientallen keren gered. Vooral bij de dopingcontrole. Hij was mijn bittere liefde', legde de ex-preses van Napoli uit in de Napolitaanse krant. 
'Van zondag tot woensdag was Diego vrij om te doen wat hij wilde. Maar vanaf donderdag moest hij clean blijven. De clubarts vroeg de spelers altijd of ze speelklaar waren. Ik ben er pas een paar jaar later achtergekomen dat spelers die risico liepen op een positieve plas een pompje met de urine van een schone speler meekregen in hun voetbalbroek bij de dopingcontrole. In plaats van hun eigen kleine boodschap leverden ze de schone urine af.'
'Maradona hoefde overigens maar zelden naar de controle. Je hebt een lijst met de nummers van de spelers, waaruit een medicus er een aantal trekt. Het is niet moeilijk om een bevriende arts te vinden. Hij pikt er vervolgens de vantevoren speciaal gemerkte nummers uit van spelers die zeker clean zijn. Een soort gestuurde loting, zou je kunnen zeggen. Nummer 10 zat er daarom vrijwel nooit bij. Toch liep ene Diego op die bewuste dag in 1991 tegen de lamp', aldus Ferlaino.
De president van Napoli kreeg het bij de bondsvoorzitter Nizzola niet voor elkaar om Maradona zonder straf te laten ontsnappen. 'Ik vroeg hem: Zeg me presidente, zeg me wat ik moet doen? Hij antwoordde: Deze keer valt er echt niets meer aan te doen.' De schorsing voor vijftien maanden betekende het einde van de carrière van pluisje, die daarna bij Sevilla, Newells Old Boys en Boca Juniors alleen maar verder wegzakte.
Ferlaino bekende eveneens dat Napoli bij de landstitel in 1990 creatief gebruik-maakte van de goede contacten bij de Italiaanse scheidsrechterscommissie. 'We konden het goed vinden met Gussoni, die arbiters toewees aan de wedstrijden. Milan had in Lanese een bevriende scheids, wij in Rosario Lo Bello, die duidelijk een hekel had aan de noordelingen. Onze contacten speelden een grote rol toen de strijd om het scudetto op 22 april werd beslist.'
'Milan moest naar Verona en Gussoni zorgde ervoor dat Lo Bello die wedstrijd leidde. Er gebeurde van alles op het veld. Er vielen rode kaarten, de milanisti waren furieus en smeten hun shirts woedend op het veld. En ze verloren met
2-1. Wij wonnen soeverein met 4-2 bij Bologna en hadden het kampioenschap voor driekwart binnen. Op de laatste speeldag volgde het laatste kwart.'
Napoli won onder het bewind van Ferlaino en met Maradona twee keer de landstitel (1987 en 1990). Verder mocht de club de UEFA Cup (1989), de Coppa Italia (1987) en de Italiaanse Super Cup (1990) bijzetten in de prijzenkast. In 1998 degradeerde Napoli naar de Serie B om in 2000 weer terug te keren. Het verblijf op het hoogste niveau bleef beperkt tot één seizoen.