Gentleman Hans Dorjee voelde zich miskend

data-height="138" data-width="120" data-align="clear" data-caption="" src="http://www.vi.nl/upload/8eea784a-ec60-450a-a7f5-8c7a800d627b_image1071927211184649616.jpg" /> Na een bypassoperatie keerde hij terug op het trainingsveld, een hartinfarct op het parkeerterrein van het Koning Boudewijn Stadion in Brussel, in december 1996, kreeg hem niet klein. Maar één dag voor zijn 61ste verjaardag overleed Hans Pieter Hendrik Dorjee (26 juli 1941) aan een hartstilstand, na een partijtje tennis op de banen van DTB in Delft. Hans Dorjee werd geboren in de Welhoeckstraat in Delft, als zoon van een legendarische DHC-voetballer met de bijnaam Piet de Stier. Vanuit zijn slaapkamerraam had hij uitzicht over het Laantje van Vollering, waar het knusse stadion van de profclub DHC lag. Hij leefde voor het voetbal en debuteerde op zeventienjarige leeftijd al in het eerste elftal.
Hans Dorjee was een local hero. Hij was succesvol en mateloos populair als voetballer, zag er goed uit, kleedde zich trendy en hield van snelle sportwagens. Na zijn huwelijk met de dochter uit een bekend plaatselijk slagersgeslacht lachte het geluk hem toe. Er werden twee dochters geboren en als voetballer werd hij verkocht aan het Rotterdamse Xerxes, waar hij Rob Jacobs, Ab Fafié, Eddy Treytel en Willem van Hanegem als teamgenoten trof. Maar privé kreeg hij in die periode een geweldige klap te verwerken toen zijn vrouw overleed en hij met twee kleine kinderen achterbleef.
Een jaar later keerde hij onverwacht terug in zijn geliefde Delft. Xerxes beschikte niet over een goede accommodatie en daarom besloot geldschieter Piet Hoogenboom, een kleurrijke Rotterdamse Volkswagen dealer, een fusie aan te gaan met DHC, omdat er in Delft aan de Brasserskade een modern stadion was gebouwd. Het werd geen succes, de fusieclub werd opgeheven. Hans Dorjee tekende een contract bij Holland Sport en maakte op Houtrust deel uit van het beroemde elftal met keeper Martin van Vianen, zijn vriend Chris Kronshorst en de gevreesde spitsen Sjaak Roggeveen en Joop van Maurik. Hij was een technisch begaafde vleugelverdediger met een fluwelen traptechniek. Nadat Holland Sport en ADO als FC Den Haag verdergingen, tekende Hans Dorjee een contract voor Haarlem, waar zijn vriend Joop Brand trainer was. Het shirt van Haarlem heeft hij nooit gedragen, omdat hij tijdens de voorbereiding ernstig geblesseerd raakte en in 1971 als trainer bij de ex-profclub Hermes DVS aan de slag ging.
Hij werd meteen kampioen en verhuisde naar Xerxes, waar hij opnieuw kampioen werd. Bij De Graafschap debuteerde hij in 1974 als trainer in het betaalde voetbal. Via NAC en FC Vlaardingen belandde hij in 1980 bij Excelsior, waar hij weer kampioen werd. Evenals bij zijn volgende club DS ?79. De ambitieuze Vitesse-voorzitter Karel Aalbers haalde hem midden jaren tachtig naar Arnhem. Hans Dorjee kon boeiend vertellen over zijn avonturen met het noodlijdende FC Vlaardingen, waar zelfs geen fatsoenlijke ballen waren om te trainen. Daarom nam hij die ballen zelf mee uit zijn sportzaak. En hij kocht uit eigen zak een tweedehands auto voor een speler die onmogelijk de trainingen met openbaar vervoer kon bezoeken. Bij Vitesse was het in die jaren ook kommer en kwel. De club had de grootste moeite op tijd de spelerssalarissen te betalen en dat hield in dat de trainer maanden op zijn geld moest wachten.
Die problemen waren voorbij toen Guus Hiddink hem in 1987 als assistent naar PSV haalde. Guus Hiddink en Hans Dorjee beleefden een uitermate succesvolle periode in Eindhoven. PSV werd drie keer kampioen, won drie KNVB-bekers en veroverde in 1988 de Europa Cup 1 door Benfica te verslaan na strafschoppen. Hans Dorjee was meer dan een assistent van Guus Hiddink, de twee trainers werkten bijna op basis van gelijkheid met elkaar en Hans Dorjee bleek vooral bedreven in de omgang met vedetten. Zo onderhield hij een uitstekende relatie met Søren Lerby, Erik Gerets en de lastige Romario. Hij vond het heerlijk om na de training zijn perfecte traptechniek aan deze vedetten te demonstreren en betreurde het dat vrije trappen die hij als speler benutte niet meer in het archief van Studio Sport voorkwamen, waardoor hij zijn roemruchte voetbalverleden niet aan de PSV'ers kon tonen.
In 1990 werd Guus Hiddink ontslagen bij PSV. Hans Dorjee verklaarde zich solidair, maar liet zich door voorzitter Jacques Ruts en de spelers ompraten. Hij assisteerde Bobby Robson nog een jaar, al weten alle betrokkenen dat Hans Dorjee in die moeilijke fase PSV op de been hield. En het deed hem pijn dat PSV hem nooit benaderd heeft om hoofdtrainer te worden. Die kans kreeg hij wel in Rotterdam-Zuid. Feyenoord moest zijn levenswerk worden, maar het werd een bittere teleurstelling. De Rotterdamse club verloor van de eerste twintig wedstrijden onder Hans Dorjee alleen van MVV. Nadat de trainer voor een bypassoperatie in het ziekenhuis belandde, vroeg de Feyenoord-leiding zich af of hij niet wist van zijn hartproblemen toen hij zijn contract tekende. Nadat hij zijn werkzaamheden had hervat beet hij iets te fel van zich af tijdens een interview met De Krant op Zondag. Onder zijn leiding werd Tottenham Hotspur nog wel uit het UEFA Cup-toernooi gewipt, maar de toenmalige penningmeester Jorien van den Herik en technisch directeur Wim Jansen waren door het interview zo gekrenkt, dat voorzitter Amandus Lundquist hem tijdens het ontbijt in Londen op staande voet ontsloeg. De arbitragezaak leverde Hans Dorjee nog wel een schadevergoeding van 42.500 gulden op, maar hij bleef zich miskend en ietwat verbitterd voelen.
Hans Dorjee kon niet zonder voetbal. Hij kwijnde weg in Delft, waar hij zijn vrouw hielp met het runnen van de twee sportzaken en haar damesmodeboutique. Na een Belgisch avontuur bij AA Gent leek hij naar Austria Wien te gaan. Toen dat op het laatste moment niet doorging, tekende hij als algemeen directeur bij de kersverse profclub TOP Oss, waar hij ook de trainingen leidde. Na PSV, Feyenoord en AA Gent voelde hij zich niet te groot om weer met een begroting van 1,8 miljoen gulden te moeten werken. Hans Dorjee zette bij TOP Oss een perfecte organisatie neer, waardoor Sparta en ADO Den Haag hem als technisch directeur wilden contracteren, maar om uiteenlopende redenen ging dat niet door.Guus Hiddink kwam met de oplossing. Nadat hij bondscoach werd, haalde hij Hans Dorjee als assistent naar Zeist om het olympisch elftal en Jong Oranje te begeleiden. In 1996 assisteerde hij Guus Hiddink tijdens het EK, maar nadat de bondscoach voor het grote geld in Spanje koos, werd Hans Dorjee opnieuw gepasseerd en ging de KNVB met Frank Rijkaard in zee. Hans Dorjee heeft zich er in de publiciteit nooit over uitgegelaten, maar intimi weten dat hij zich miskend voelde. Hij vertrok met stille trom uit Zeist, omdat zijn cardioloog hem zou hebben afgeraden nog langer het zware veldwerk te doen. Hij voegde er meteen aan toe dat hij zich topfit voelde en dolgraag een andere interessante functie in het profvoetbal wilde aanvaarden.
Dat is er niet meer van gekomen. Hans Dorjee heeft de door hem zo begeerde kroon niet op zijn werk kunnen zetten. Het vaderlandse profvoetbal verloor een markant figuur en een gentleman.

Johan Derksen