Ene Sparta-thuis is de andere niet voor ongenaakbaar NEC
Vriend en vijand kunnen niet anders dan concluderen dat er op het kampioenschap van NEC in de Jupiler League helemaal niets valt af te dingen. In precies hetzelfde decor als waarin de fans vorig jaar een van de grootste drama's uit de clubhistorie zagen, speelde zich vrijdag een blijspel af. Een slotstuk aan een soeverein seizoen voor NEC.
Een wonder was het, niet minder. Dat NEC vorig seizoen op de laatste reguliere speeldag niet direct degradeerde, had niemand zien aankomen. Door een wonderbaarlijke ontsnapping bij landskampioen Ajax (2-2) hield het Roda JC Kerkrade echter onder zich en werden de play-offs alsnog gehaald. Een tweede mirakel was daarin te veel gevraagd voor NEC en toenmalig trainer Anton Janssen.
Hoewel de Nijmegenaren al het hele seizoen op een flinterdun koordje balanceerden, was de dreun er op 11 mei in De Goffert niet minder om. Na de 1-0 nederlaag uit de heenwedstrijd móést Sparta Rotterdam thuis aan de kant geschoven worden om de hoop op lijfsbehoud levend te houden. Bij rust stond het echter al 0-3, de aansluitingstreffer van Ryan Koolwijk kwam te laat. Janssen, de man die was aangesteld om de puinhoop van Alex Pastoor op te ruimen, faalde in zijn missie: NEC degradeerde.
O ironie. Uitgerekend via datzelfde Sparta van diezelfde Pastoor klom NEC vrijdag weer uit het ravijn waarin het in mei stortte. Een jaar na de degradatie is NEC alweer terug in de Eredivisie en dat is helemaal niet zo vanzelfsprekend. Kijk naar de twee andere degradanten. Roda JC moet knokken om bij de eerste vijf van de Jupiler League te blijven, om van RKC Waalwijk - op dit moment de slechtste club uit het betaald voetbal - nog maar te zwijgen. Niet vanzelfsprekend dus, maar zelden ging een wederopstanding zó overtuigend.
In twintig jaar Eredivisie was NEC gewend geraakt aan ambiances van De Kuip, De Arena, het Philips Stadion en De Grolsch Veste. Maar nu wachtte ineens tripjes naar het Frans Heesen Stadion in Oss, Sportpark de Heikant van Achilles '29 en het Telstar Stadion in Velsen-Zuid. Het verleden leert dat de drie punten in dat soort stadions niet zomaar op een presenteerblaadje worden aangereikt, maar de ploeg van Ruud Brood rukte stoïcijns op richting de titel. NEC denderde dit seizoen als een rood-groen-zwarte intercity door het wat troosteloze landschap van de Jupiler League.
Met een puntentotaal van 86 na 32 wedstrijden, een voorsprong van 21 punten op achtervolger FC Eindhoven, een doelsaldo van 88 voor en 25 tegen, geen enkel puntenverlies in eigen huis, slechts twee gelijke spelen en evenzoveel nederlagen kan NEC onmogelijk een onterechte kampioen genoemd worden. Alleen de twee Eindhovense opponenten Jong PSV en FC Eindhoven wonnen van NEC, terwijl Sparta en Jong Ajax een punt pakten.
Succes kent vele vaders, maar deze prestatie kan niet los worden gezien van trainer Ruud Brood. Het destijds ploeterende Roda JC ontsloeg hem in december 2013 in een wanhopige poging een schokeffect teweeg te brengen. Onder Jon Dahl Tomasson ging het zo mogelijk nog slechter, het resultaat is bekend. Zelf zal hij het ongetwijfeld niet zomaar toegeven, maar de titel én de twee overwinningen op Roda (0-1 en 3-0) zullen bij hem nét iets lekkerder hebben gesmaakt dan bij de rest.
In zekere zin was de degradatie misschien wel nodig om NEC te resetten. In allerijl binnengehaalde spelers als Lasse Nielsen, Samuel Stefánik en Jakob Jantscher vertrokken weer, WK-ganger Alireza Jahanbakhsh bleef, terwijl Sjoerd Ars, Christian Santos en Anthony Limbombe erbijkwamen. De vier laatstgenoemde spelers zijn dit seizoen goed voor 67 van de 88 doelpunten van NEC, de titel komt dan ook voor een groot deel op hun conto. Met respectievelijk 24 en 19 doelpunten bezitten Ars en Santos zelfs de eerste en vierde plaats van de topscorererslijst.
Maar ook gezien het gering aantal tegendoelpunten (25) is NEC de terechte kampioen. Met de na vorig seizoen overgebleven Jeffrey Leiwakabessy, Kevin Conboy en Rens van Eijden in de defensie voor de jonge, talentvolle doelman Joshua Smits kon Brood in het overgrote deel van de wedstrijden vertrouwen op een vaste, betrouwbare defensie. Tel daar een middenveld met mannen als Gregor Breinburg, Navarone Foor, Tom Daemen en Giovanni Gravenbeek bij op en je hebt een team dat dit seizoen op het gemakje en met succes door de Jupiler League wandelde.
Met de Eredivisie als vrijdag bereikte eindbestemming. De vraag is hoe NEC ervoor gaat zorgen dat het niet weer direct tegen degradatie moet knokken. Aan de top blijven is zoals bekend moeilijker dan er komen. Maar dat is van later zorg. In Nijmegen zullen ze voorlopig vooral blij zijn dat ze na een jaartje afwezigheid alweer terug zijn op het hoogste niveau. Dat dat uitgerekend tegen kwelgeest Sparta werd bewerkstelligd, maakt het alleen maar mooier. (Dolf van Aert)
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login