De lichten gingen laat in de avond uit bij Willem II. Het was nog geen twaalf uur, pas iets na tienen zelfs, maar het was klaar, er kwam geen speler meer bij en er ging ook niemand meer weg. Op het moment dat Willem II het eindsignaal liet horen, presenteerde Fortuna Sittard Charlison Benschop als spits. De toetsenbordridders onder de Willem II-fans konden het niet nalaten te melden dat die aanvaller ook gehaald had kunnen worden.
Of Benschop nu de spits was die Willem II zocht, terwijl er met Jizz Hornkamp, Elton Kabangu en Argyris Kampetsis drie andere spitsen zijn, is natuurlijk maar de vraag. Feit blijft dat de ploegen onderin op de proppen zijn gekomen met spitsen met Eredivisie-ervaring (Sparta Rotterdam met Adrián Dalmau, PEC Zwolle met Oussama Darfalou en Fortuna Sittard met Benschop) en dat Willem II met Hornkamp een spits met Eerste Divisie-ervaring heeft gehaald. Een conclusie daaraan verbinden is lastig, zo niet onmogelijk. Er was simpelweg op meer gerekend, gehoopt liever gezegd, het bleef uiteindelijk bij vier nieuwe spelers. Het voelde als een teleurstelling, voor een doorstart met veel vertrouwen was meer nodig. Er is nieuw elan, er zijn spelers gekomen die zich snel in de basis kunnen spelen, maar is het genoeg?
