Zelfbewust toptalent: het PSV-pad dat Noni Madueke naar de top moet brengen

Noni, het is een stuk eenvoudiger uit te spreken dan Chukwunonso. De volledige voornaam van Madueke, PSV’s New Kid on the Block, betekent God is bij je. En hoewel het Engelse talent met Nigeriaanse roots zegt zich gezegend te voelen en weet dat de Heer altijd nabij is, betekent dit niet dat Madueke niet ook zwaar de pest in kan hebben.

Topduels

Voor de zestiende keer op rij won PSV een topduel in de Eredivisie niet. De Eindhovenaren verloren zondag in Alkmaar met 2-0 van AZ, Madueke zat op de bank en mocht pas twintig minuten voor tijd invallen toen het pleit eigenlijk al was beslecht. Drie dagen voor het duel zei de aanvaller nog dat dit ‘a must win game’ was. Het lukte niet. Weer niet. Door de nederlaag staan PSV en AZ in punten gelijk en is de strijd om plaats twee, die recht geeft op voorronde Champions League, ongemeen spannend. ‘We moeten echt tweede worden’, zegt Madueke. ‘Ik wil volgend seizoen absoluut in de Champions League voetballen. Dat wil iedereen bij ons. Dus die tweede plaats is heilig en met die noodzaak moeten we de rest van de wedstrijden spelen. Als we geen tweede worden, hebben we een slecht seizoen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat we het wél redden.’

‘Pfffff….’, antwoordt Madueke lang als we hem naar die voor PSV vervelende reeks tegen de topclubs vragen. ‘Ik weet het niet, hoor. Als ik kijk naar de duels die we dit seizoen hebben gevoetbald, hebben we wisselend gespeeld en waren de resultaten niet goed genoeg. Het gelijkspel in Amsterdam tegen Ajax was goed, de nederlaag tegen hen in de beker was echt slecht van onze kant en thuis hadden we van hen moeten winnen. Tegen AZ waren we echt slecht en tegen Feyenoord hebben we twee keer de vele kansen niet afgemaakt. Op een gegeven moment kun je niet meer zeggen dat we ongelukkig waren. Dan is het gewoon onze fout en moet het gewoon beter. Dat wordt het ook. We kunnen echt wel topduels winnen. We hebben het dit seizoen moeilijk gehad met corona, het zware schema en toch veel blessures. Geen excuses, maar wel een aantal factoren die meespelen.’

Impact

Ondanks de slechte beurt tegen AZ, zal Madueke zich deze week toch met een goed gevoel bij Jong Engeland melden (zie kader). De twee weken geleden pas negentien jaar geworden voetballer is voor het eerst opgeroepen voor The Young Lions, waarmee hij naar het EK Onder-21 in Hongarije en Slovenië gaat. In de 27 officiële wedstrijden die Madueke dit seizoen speelde, scoorde hij negen keer en gaf hij zes assists. Hij behoort met zijn goals en assists tot de meest waardevolle spelers van PSV, terwijl hij dit seizoen pas zes keer in de basis mocht starten. Zijn rendement in de speelminuten die hij krijgt, is ongekend hoog. In de 783 minuten in de Eredivisie was Madueke iedere 71 minuten betrokken bij een doelpunt.

‘Ik wilde niet zo’n typisch tussenjaar hebben die je wel vaker ziet bij jonge spelers’, verklaart Madueke droog. ‘Ze komen bij de selectie, mogen wat minuutjes maken, vooral om te wennen en naar het niveau toe te groeien. Dat wilde ik absoluut niet. Dat je er eigenlijk bent om te leren en de selectie op te vullen. Ik wilde direct een grote impact hebben op de prestaties en de resultaten van PSV. Dat is gelukt, ik help het team met doelpunten en assists. Of ik verrast ben dat het zo goed gaat? Nee, eerlijk gezegd niet. Al vanaf mijn jongste jaren heb ik een goed gevoel voor scoren en het creëren van kansen. Op ieder niveau dat ik heb gespeeld. Toen ik bij Jong PSV kwam, was ik zeventien jaar, in de eerste zes wedstrijden scoorde ik direct vier keer en gaf ik één assist. Ik pas me heel makkelijk aan aan een hoger niveau. En als ik dat doe, dan blijft het gewoon voetbal, hè. Het is niet dat het spel ineens heel anders is.’

Zelden spraken we een toptalent op deze jonge leeftijd dat zo zelfbewust praat zonder enkele vorm van arrogantie. Voor Madueke zijn de dingen niet moeilijk en eigenlijk heel logisch. Hij onderkent zijn grote talent en weet dat het vervolgens op onverstoorbaar hard werken aankomt ook alles uit zijn kwaliteiten te halen. Dat is dus wat hij dagelijks doet. Zijn uitstekende eerste seizoen in de hoofdmacht van PSV, zijn selectie voor Engeland Onder-21, het zijn voor hem slechts de volgende logische stappen op het bijzondere pad dat hij aflegt.

Manchester United

Madueke woont in Nederland met zijn vader, terwijl zijn moeder met zijn broer en zus in Engeland leeft. De voetballer bewandelt de omgekeerde route die grote Nederlandse talenten geregeld afleggen. Zij kiezen in hun jeugd voor een Engelse topclub terwijl Madueke juist bij Tottenham Hotspur in de opleiding zat en een aanbieding van Manchester United afsloeg om vervolgens naar PSV te gaan. ‘Dat was niet makkelijk, want in mijn jeugd was ik fan van Man U’, zegt Madueke. ‘Ik kom uit Londen, maar mijn vader was supporter van United en ik werd dat ook. Mijn favoriete speler is Cristiano Ronaldo, ik heb veel naar hem gekeken en ik heb altijd gedacht: Ik wil dat ook.’

‘Om uiteindelijk zijn niveau te bereiken, wilde ik zo jong als mogelijk in een eerste elftal spelen. In Engeland is dat onmogelijk. Het maakt niet uit hoe goed je bent. Er gaat zoveel geld om in het Engelse voetbal. Daar worden zoveel goede spelers uit het buitenland gehaald dat de talenten pas veel later de kans krijgen. Dat heeft ook met politiek te maken, clubs staan onder extreme druk om te presteren. Een heel jonge speler inpassen, durven ze dan niet. In Nederland krijg je als talent die kans wél en dat maakt je veel sneller een betere speler. De competitie is goed en als je bij een topclub voetbalt, speel je ook Europees. Een veel betere opleiding kun je dus niet krijgen.’

Vader Ify Madueke opperde het idee bij zijn zoon nadat Rini de Groot contact met hem had gezocht. De PSV-scout had Madueke in Engeland Onder-17 zien spelen tegen Oranje. ‘Hij was enthousiast na een bezoek aan de club en ik vond het al direct een goed idee’, zegt Madueke. ‘De rest is geschiedenis. Alles gaat precies zoals we het voor ogen hadden. Het plan was goed, ik moet het laten slagen en dat gaat vooralsnog heel goed.’

Voor Madueke bleef het overigens bij die slechts zes duels in de Keuken Kampioen Divisie. Hoewel de Engelsman nog niet alles speelt, schroomt Roger Schmidt niet de aanvaller veel speeltijd te geven in het eerste elftal. ‘Onze trainer is niet bang jonge spelers op te stellen’, zegt Madueke. ‘Dat is voor talenten heel prettig. Hij praat niet extra veel met de jonge voetballers, maar dat hoeft bij mij ook niet. Ik heb dat niet nodig. Je weet wat hij van je wil, dat maakt hij wel goed duidelijk. Voor mij werkt dit prima. Natuurlijk ben ik ongeduldig en wil ik alle wedstrijden spelen, maar ik ben tevreden met zo’n eerste seizoen. Ik heb me opnieuw snel aangepast. Mijn cijfers zijn prima, al kan het altijd nog beter.’

Als we Madueke vragen hoe hij aan zijn drive en het juiste gevoel voor tijd en ruimte voor het doel komt, zegt hij: ‘Dat is instinct. Mijn ouders hebben allebei aan atletiek gedaan, ik heb hun genen. Mijn snelheid en explosiviteit zijn aangeboren, het instinct heb ik verder ontwikkeld. Als ik op twintig meter van het doel de bal krijg, ruik ik soms een doelpunt, waar anderen dat niet hebben. Ik maak dan op gevoel vaak de juiste keuzes. Zoals de goal tegen Fortuna. Nog voor de middenlijn kopte ik de bal, ik kreeg hem terug van Ihattaren en vanaf dat moment wist ik: Ik ben weg. Als ik alleen nog de laatste vier zie, weet ik dat ik kan scoren. Ik kan tegenstanders vermorzelen.’

Constante pressing

In het 4-2-2-2-systeem van Schmidt is Madueke één van de vier aanvallende voetballers. Hij speelt als diepste spits of als één van de twee halve 10’en. ‘Het liefst speel ik achter de twee spitsen zodat ik meer kan creëren’, zegt de Engelsman. ‘Als pure aanvaller ligt de focus echt alleen op het maken van doelpunten. Ik hou van scoren, maar ik vind het ook heel leuk meer in het spel betrokken te zijn. Eerlijk gezegd kende ik deze speelwijze en de tactiek erachter niet. Het was voor veel spelers nieuw. Maar het is goed meerdere stijlen te leren en te kunnen spelen. Dat helpt me in de toekomst. Of het moeilijk was aan te leren? Om het met het hele team goed te doen wel een beetje. We doen het nu zeven maanden ofzo en toch voelt het geregeld nog als nieuw. Het is vreemd omdat het zo anders is.’

‘Ik merk dat het aanpassen nu wel wat sneller gaat omdat we er vaker en gerichter op kunnen trainen. Het is inmiddels wel duidelijk wat de trainer van iedereen wil. Ik weet dat fans altijd ongeduldig zijn, maar dit is een systeem dat echt tijd nodig heeft. Dat iedereen de principes erachter begrijpt. Want alleen als we allemaal meedoen, werkt het. Wat het moeilijkst is? De constante pressing. Daar moet je fit voor zijn, echt heel fit. Dat ben ik, mij maakt het niet uit, maar het is ook duidelijk dat we als team naar die fitheid toe hebben moeten groeien.’

En dan nog kan PSV het volgens Madueke niet negentig minuten doen. ‘Dat is onmogelijk’, aldus de voetballer. ‘We moeten het zo lang mogelijk volhouden en in die tijd de wedstrijd beslissen. Wat ik nu geregeld zie, is dat we het heel goed doen, maar dat we verzuimen de kansen af te maken om de wedstrijd met 3-0 dood te maken. We zijn niet efficiënt genoeg geweest. Kijk naar het eerste kwartier tegen Feyenoord, dat was echt goed. Maar omdat we niet scoren, wordt het moeilijk. Dan geven we ruimtes weg. Dat is echt wel een ding. We moeten echt scoren, de kansen afmaken, want door onze manier van voetballen en constante pressie ontstaan er ruimtes achterin bij ons. Saai is het spel in elk geval nooit. Het is, denk ik, voor de toeschouwers heel leuk om naar te kijken.’

Niet goed genoeg

Als we zeggen dat die ook vooral een winnend PSV willen zien, zegt Madueke: ‘Dat snap ik, ik vind ook dat we meer wedstrijden hadden moeten winnen. We hadden dichter bij Ajax moeten staan. Of het gat te groot is? Veel te groot. De kwaliteiten van beide ploegen liggen niet zo ver uit elkaar als het puntenverschil op de ranglijst doet geloven. Dat is mijn mening. Zeker aanvallend zijn de verschillen klein. Verdedigend zijn zij wel wat verder dan wij. Maar Ajax speelt al een paar jaar dezelfde stijl met dezelfde trainer en veel voetballers die er al een tijdje zijn. Dat maakt het verschil.'

'Bij ons is heel veel nieuw. Een compleet nieuwe staf en veel nieuwe spelers, dat heeft gewoon tijd nodig. Maar als we volgend seizoen opnieuw zo ver achter staan als nu, dan ben ik echt erg teleurgesteld. Het moet veel closer worden. Ik denk dat dit gaat lukken. We weten nu wat de trainer wil, de spelers kennen het systeem en elkaar, en met wellicht wat versterkingen moeten we het veel beter kunnen doen. Want eerlijk gezegd, vind ik dit seizoen niet goed genoeg.’

Ik denk dat Cody Gakpo de toekomstige captain van PSV is

En dat ondanks de investeringen en de aanwezigheid van ervaren profs als Eran Zahavi, Mario Götze en Philipp Max. ‘Maar ook zij komen in een ander land, bij een nieuwe club en in een nieuwe selectie’, zegt Madueke. ‘Voor de jonge spelers is het natuurlijk fantastisch met topprofessionals als bijvoorbeeld Mario en Eran te spelen. Zij hebben zoveel ervaring, daar kunnen wij van leren. Als ik iets wil weten, vraag ik het aan Mario, en van Eran kunnen we elke dag zowel op als buiten het veld leren. Hoe hij met zijn vak omgaat, moet een voorbeeld zijn voor iedereen. Mario praat niet veel, maar hij is ook leading by example. Van de jongere spelers nemen Denzel, Pablo, Jordan en Cody het voortouw. Met name Cody houdt iedereen bij elkaar, hij heeft echt leiderschapskwaliteiten. Ik denk ook dat Cody de toekomstige captain van PSV is.’

Erg ambitieus

Over die toekomst gesproken... De verwachting is dat Donyell Malen komende zomer PSV verlaat. Met Madueke staat zijn opvolger direct klaar. ‘Ik heb dit seizoen al veel gespeeld, maar volgend seizoen moet mijn rol nog groter worden’, zegt de Engelsman. ‘Dat zal op natuurlijke wijze gaan, daar hoef ik geen extra druk op te leggen. Ik ken mijn kwaliteiten en weet dat mijn ontwikkeling met nog meer speeltijd vanzelf doorgaat. Ik ben erg ambitieus. En als ik zie waar ik nu sta en mezelf vergelijk met andere talenten van mijn leeftijd, dan denk ik: Waarom zou ik niet de beste van de wereld kunnen worden?’

‘Ik wil in elk geval zo goed mogelijk worden, zonder dat ik aan een plafond denk. Het ligt vooral aan mij of ik slaag. Als ik heel hard blijf werken, alles doe wat nodig is, dan word ik steeds beter en is the sky the limit. Dan komt er natuurlijk altijd nog geluk bij kijken, ik moet bijvoorbeeld niet ernstig geblesseerd raken. Maar verder heb ik veel zelf in de hand. Ik heb niet een vast pad in mijn hoofd. Dat ik na PSV direct terug moet naar een Engelse topclub. Ik ga naar een club die op dat moment de beste is voor mijn ontwikkeling. Dat kan ook goed in Duitsland, Spanje of Italië zijn. Maar eerst slagen bij PSV en prijzen winnen. Dat is tenslotte waarvoor je voetbalt.’