Nog nooit in de hele WK-historie produceerde het Nederlands elftal zo weinig doelpogingen als in het duel met Ecuador. Die offensieve onmacht geeft te denken: kan het land dat vaak is geprezen om flitsende aanvallen tegenwoordig beter verdedigen dan aanvallen? We vroegen het vijf experts.
Spelers die erkennen dat het beter moet, analisten die wisselspelers naar voren schuiven en buitenlandse media die Oranje zien ‘worstelen’. Echt veel indruk heeft Nederland nog niet gemaakt in Qatar. Vooral aanvallend loopt het stroef. Tegen Ecuador werd met twee doelpogingen dus zelfs een laagterecord gevestigd. Nooit eerder liet het Nederlands elftal er zo weinig noteren op een WK. Hiervoor waren dat er zeven, in de halve finale tegen Argentinië in 2014.
Toeval? Of zegt het misschien iets over de spelinstelling? Kan het land dat vaak is geprezen om flitsende aanvallen, soms beter verdedigen dan aanvallen? We vroegen het vijf kenners: oud-trainers Foppe de Haan en Aad de Mos, ex-international Hedwiges Maduro, Marcel Lucassen, voormalig directeur voetbalontwikkeling bij de KNVB, en Jelle Goes, ex-technisch manager bij de KNVB en medeauteur van het plan Winnaars van Morgen.