Voor de tiende keer op rij is Bayern München landskampioen, een unieke reeks in een Europese topcompetitie. Is de Bundesliga daarmee ook de saaiste league van Europa? En in welk land is de spanning juist het grootst? VI analyseerde 596 eindstanden in een poging antwoorden te vinden op die vragen.
Ooit, lang geleden, stond de Bundesliga bekend om zijn Krimis: de bloedstollende ontknopingen die dankzij Sportschau (leve het schakelkanaal) uitmuntend in beeld werden gebracht. Met op de laatste speeldag soms nog drie titelkandidaten, zoals in 2002, toen Borussia Dortmund eraan bijdroeg dat Bayer Leverkusen werd omgedoopt tot Vizekusen. Bayern werd nog niet elk jaar kampioen en als Der Rekordmeister zich de titel toe-eigende ging dat vaak gepaard met stress en veel plotwendingen. Zoals in 2000, toen Bayer Leverkusen zich op de laatste speeldag verslikte in SpVgg Unterhaching, en een jaar later, toen Schalke 04 zich landskampioen waande totdat Patrik Andersson in de blessuretijd aanlegde voor een vrije trap tegen Hamburger SV en Bayern weer eens zegevierde.
Inmiddels is de Beierse woudreus zo dominant dat zelfs seizoenen met een tussentijds trainersontslag (Carlo Ancelotti en Niko Kovac werden in respectievelijk 2017/18 en 2019/20 opgevolgd door Jupp Heynckes en Hansi Flick) eindigen met een zoveelste huldiging. Binnenkort krijgen de eerste Duitsers die nooit bewust een andere kampioen dan Bayern hebben meegemaakt stemrecht. De Bundesliga staat inmiddels synoniem voor voorspelbaarheid. Is ze daarmee ook de minst spannende competitie van Europa?
