Met een winter-WK in het verschiet, moeten we het deze zomer doen zonder groot landentoernooi bij de mannen. Om het Oranje-gevoel toch nog eens goed door het lijf te voelen gieren, herbeleven we deze weken een aantal hoogtepunten in de historie van het Nederlands elftal. Deze maandag exact acht jaar geleden zweefden Van Persie en co naar een 1-5 zege op Spanje en kreeg Louis van Gaal met uiteindelijk WK-brons zijn revanche na zijn mislukte eerste periode als bondscoach.
Wat voorafging
Het komt niet vaak voor dat topvoetballers aan journalisten opheldering vragen over hun eigen coach, begint Oranje-volger Simon Zwartkruis in 2020 zijn terugblik. In Dublin gebeurde het, op 1 september 2001. Op Lansdowne Road had Louis van Gaal, vlak na de openingsgoal van Jason McAteer, een onbegrijpelijke wissel doorgevoerd: uitblinker Marc Overmars eruit, Giovanni van Bronckhorst erin. Eerder al was centrumspits Jimmy Floyd Hasselbaink ingebracht als vleugelaanvaller. Niemand die het begreep, de spelers incluis. Na afloop van het alles-of-niets-duel met Ierland stond de verbijstering op hun gezichten geschreven.
In de catacomben mompelde Overmars over zijn wissel: ‘De trainer zal er wel een bedoeling mee hebben gehad. Welke? Geen idee.’ Patrick Kluivert draaide in de mixed-zone de rollen om en stelde zelf een vraag: ‘Weet jij misschien welke gedachte er achter die wissels zat? Nee, ik ook niet.’ Jaap Stam kwam informeren of Van Gaal zijn aanpak al had toegelicht op de persconferentie. En Frank Stapleton, oud- spits van Arsenal, Manchester United en Ajax en 71-voudig Ierland-international, had een verzoek: ‘Wil je jullie bondscoach namens mij en het hele Ierse volk bedanken voor zijn wisselbeleid?’
