Johan Cruijff had een zak geld nog nooit zien scoren. Niks tegenin te brengen natuurlijk. Dat neemt niet weg dat voetbal wel van een spelletje is geëvolueerd naar een miljardenindustrie. In de rubriek Munten & Punten bespreekt VI-verslaggever Tom Knipping onderwerpen op de grens van commercie, financiën en sportieve prestaties. In aflevering 50 analyseren we de club waarmee Erik ten Hag een mondeling akkoord bereikte; Manchester United.
Begin jaren negentig was er geen enkele discussie over de sterkste club van Engeland. Tussen 1973 en 1990 pakte Liverpool elf landskampioenschappen. Ze werden zes keer vicekampioen en slechts één keer stelden The Reds teleur met een vijfde plaats. Er leek geen einde te komen aan de dominantie van Liverpool. Inmiddels weten we beter en duurde de lange terugweg naar de top dertig jaar. Het leidde tot uitzinnige vreugde onder de fans toen Virgil van Dijk en Georginio Wijnaldum in 2020 eindelijk weer de cup met de karakteristieke kroon naar de havenstad haalden.
Manchester United nam na Liverpool het stokje over. Tussen 1992 en 2013 werd dertien keer de Premier League gewonnen. Met ook nog zes tweede en drie derde plekken kon de club al voor het seizoen blind worden ingetekend voor de podiumplaatsen. Aangezien de succesperiode samenviel met de ongekende commercialisering van het voetbal werd de club in begroting en omzet twee keer zo groot als Liverpool. Wie zou het grote, rijke United ooit nog van de troon kunnen stoten? Manchester United groeide uit tot de grootste voetbalgeldmachine ter wereld. Een geldmachine die lange tijd bijna niet kapot te krijgen leek, maar nu toch begint te haperen.
