Dinsdagochtend was dan eindelijk de langverwachte Buitengewone Algemene Vergadering van Aandeelhouders (BAVA) van Ajax. Oorspronkelijk ingelast vanwege het voorgenomen ontslag van Alex Kroes en de resultaten van het KPMG-onderzoek naar de werkwijze van Sven Mislintat. Hoewel dat eerste punt niet meer aan de orde was, vielen er weldegelijk spijkerharde woorden. ‘De buitenwereld smult ervan als wij elkaar de tent uit vechten.’
Gebroederlijk nemen ze plaats achter hun desk. Namens de raad van commissarissen komen voorzitter Michael van Praag en Leo van Wijk verantwoording afleggen voor alle bestuurlijke ontwikkelingen in een zeldzaam onrustig seizoen, of zoals Van Praag het noemt: ‘Het meest uitdagende seizoen in de recente geschiedenis, sportief én bestuurlijk.’
Van Praag begint zijn verhaal met een nadrukkelijke oproep tot saamhorigheid. ‘Bij velen van u bloedt het Ajax-hart, bij ons ook. Maar de enige weg omhoog is met elkaar bouwen aan duurzame oplossingen. Als de druk direct zó hevig wordt opgevoerd als Ajax moeilijke beslissingen moet nemen, bijvoorbeeld door het roepen om aftreden van mensen of met van alles gedreigd wordt met alle negatieve gevolgen, is dat funest voor de stabiliteit van de club. En zonder stabiliteit zullen wij niet verder komen. Juist wanneer Ajax het moeilijk heeft, zullen we elkaar moeten vertrouwen.’
Wat Van Praag dan nog niet door heeft, is dat zijn buurman Van Wijk later in de ruim drieënhalf uur durende bijeenkomst met explosieve bewoordingen afrekent met partijen die in zijn ogen een kwalijke rol hebben gespeeld in de voorbije maanden. Tot zover de rust en saamhorigheid in Amsterdam. Verslag van een bijeenkomst waarin spijkerharde woorden vallen over het verleden en tegelijkertijd hoopvol wordt gesproken over de toekomst.
