FC Groningen heeft nog acht speelronden om te voorkomen dat het voor het eerst deze eeuw uit de Eredivisie degradeert. Indien de Trots van het Noorden volgend seizoen daadwerkelijk tegen Helmond Sport en Jong FC Utrecht speelt, zijn aanvallende problemen daar voor een groot deel debet aan. Alleen Ricardo Pepi onttrekt zich aan de misère.
Het was in de laatste wedstrijd voor de interlandbreak, de thuisnederlaag tegen SC Heerenveen, een treurig gezicht. FC Groningen probeerde een slotoffensief op poten te zetten. Een plan dat van de grond moest komen met een aanval die haast willekeurig leek samengesteld. Spits Pepi werd in de voorhoede namelijk geflankeerd door centrale verdedigers Radinio Balker en Matej Chalus. Het idee werkte totaal niet en dus verloor FC Groningen opnieuw. Voor de derde wedstrijd op rij zonder ook zelf maar een doelpunt te maken (0-2).
Dat twee centrale verdedigers het duel vervolmaakten als spitsen vertelt al een deel over de Groningse aanvalsproblematiek. Eigenlijk is de spitspositie al onderbezet sinds vorig jaar zomer. FC Groningen liet toen zijn drie spitsen (Michael de Leeuw, Romano Postema en Jørgen Strand Larsen) vertrekken. In hun plaats kwamen Ricardo Pepi en Florian Krüger. Eerstgenoemde presteert naar behoren en heeft zich daardoor zelfs in de kijker van PSV gespeeld. Laatstgenoemde heeft in het shirt van Groningen nog weinig laten zien. Het weinige dat hij heeft aangetoond, lijkt aan te tonen dat hij meer een 10 is dan een spits. In januari werd met Elvis Manu alsnog een extra offensieve optie ingevlogen, maar aangezien hij sindsdien vooral als vleugelspeler wordt gebruikt, komt het erop neer dat FC Groningen nog altijd geen enkel alternatief voor de plek van nummer 9 heeft. Waardoor de club in situaties wanneer er iets geforceerd moet worden, uitkomt bij spelers die eigenlijk aan de andere kant van het veld thuishoren, zoals Balker en Chalus. Het is een gegeven dat andermaal aantoont hoezeer de selectie van FC Groningen uit het lood staat. Waar trainer Dennis van der Ree voor de drie posities op het middenveld de keuze heeft uit liefst negen verschillende spelers, heeft hij voorin maar één smaak tot zijn beschikking: Pepi en anders niks.
