Hoewel hij op de vrijdagtraining zelf voor de beslissende goal moest zorgen, heeft trainer Danny Buijs bij FC Groningen over aanvallende mogelijkheden niet te klagen. Hoe liggen de verhoudingen tussen de geslepen Michael de Leeuw, talentvolle Jørgen Strand Larsen en Romano Postema, de parel uit eigen jeugd die zijn neus nadrukkelijk aan het venster drukt?
De situatie voorin bij FC Groningen is dit seizoen totaal anders ten opzichte van de afgelopen jaargang. Toen had Buijs in de punt eigenlijk niets te kiezen. Strand Larsen was zijn enige échte spits, buiten de Noor kon alleen Alessio Da Cruz – een buitenspeler van nature – de puntpositie bezetten.
Een jaar later is van krapte geen sprake en valt de situatie voorin eerder te omschrijven als een luxesituatie. Naast Strand Larsen, de clubtopscorer van vorig seizoen, heeft Buijs namelijk de beschikking gekregen over de van FC Emmen overgekomen routinier Michael de Leeuw en Romano Postema. Het grote talent uit eigen jeugd maakte vorig seizoen indruk op huurbasis bij FC Den Bosch en heeft die stijgende lijn doorgetrokken in het noorden.
Hoe beziet Buijs de situatie voorin? ‘We hebben drie verschillende typen spitsen. Twee ervan (Postema en Strand Larsen, red.) staan aan het begin van hun carrière, de ander (De Leeuw, red.) is juist aan het einde beland. Het is in zekere zin een luxe en dat betekent ook dat geen van allen 34 wedstrijden zal spelen. Ik kan van week tot week kijken wie ik nodig heb. Eén van de drie, of wellicht twee.’
De drie kandidaat-spitsen op een rij, elk met hun eigen wapenfeit.