De UEFA maakt donderdag bekend wie Luka Modric opvolgt als beste voetballer van Europa. Virgil van Dijk is favoriet voor de ereprijs. Hoe kan het dat de beste verdediger ter wereld pas op zijn 24ste debuteerde in Oranje en bij Willem II geen kans kreeg in het eerste elftal? Voor een verklaring terug naar het seizoen 2009/10.
Virgil van Dijk speelt op 1 mei 2011 namens FC Groningen zijn eerste duel in de Eredivisie. In de 33ste speelronde van het seizoen 2010/11 komt hij in de 72ste minuut met rugnummer 48 in het veld voor de Zweed Petter Andersson. Na nog drie invalbeurten begint hij vier weken later voor het eerst als basisspeler aan een competitiewedstrijd. De Groningers zijn uit met 5-1 onderuit gegaan tegen ADO Den Haag en hebben in de finale van de play-offs een wonder nodig om aanspraak te maken op Europees voetbal. Van Dijk begint de return als rechtsback.
Het is interessant om de bewuste FC Groningen-ADO Den Haag van 29 mei 2011 nogmaals te bekijken met de ogen van nu. Dan vallen een aantal dingen op waarvan je zegt: Hé verrek, dat deed hij toen al op die manier. Dat Van Dijk een carrière als spits is misgelopen bijvoorbeeld. Dat hij verantwoordelijkheid wil nemen op belangrijke momenten. De manier van juichen. De kalme uitstraling.
Virgil van Dijk heeft de Olympus beklommen. Op eigen kracht. Stap voor stap
Vijf minuten na rust stuurt hij Andersson weg bij een vrije trap op 25 meter van het doel. Van Dijk doet een paar passen naar achteren en trapt de bal met gevoel naar de rechterhoek langs de mistastende Gino Coutinho. Het is de 2-1. Acht minuten later wordt hij door Andersson de diepte ingestuurd. Van Dijk neemt de bal met buitenkant rechts in één keer mee en rondt bij zijn tweede balcontact met links af. Het is de 4-1 in een knotsgekke play-off die in 5-1 zal eindigen en na een strafschoppenserie in het voordeel van ADO wordt beslist.