Als voetballer was hij een mannetjesputter met het hart op de tong, maar hoe is Danny Buijs als trainer? Vanaf volgend seizoen leidt hij FC Groningen, op z’n 35ste, met slechts vier jaar ervaring op het hoogste amateurniveau. Eén ding is duidelijk: De Trots van het Noorden krijgt een bezeten coach. ‘Mijn carrière is nu een eregalerij aan hoogtepunten, maar na vier keer op rij verliezen in Groningen trekken ze me zo van het paard af.’
Kees Spaan heeft weleens gezelligere zaterdagochtenden gekend. De technisch directeur van Kozakken Boys had achter een croissantje en cappuccinootje kunnen zitten, maar een telefoontje van trainer Danny Buijs zorgde ervoor dat hij nu hier staat, op het besneeuwde en bevroren veld van Sportpark De Zwaaier, in moonboots, terwijl de oostenwind om zijn oren giert. ‘We weten dat de consul van de KNVB een wedstrijd op zo’n dag als vandaag makkelijk eruit gooit’, zegt Spaan. ‘Dus zei Danny: “Dan zorgen wíj dat-ie wél doorgaat”.’
‘Op mijn 35ste en met vier jaar ervaring. Als ik misluk, moet ik niet piepen, maar ik geloof dat ik het kan. Ik ga er vol voor. Als je zo’n kans krijgt, moet je ’m pakken’
Een stukje verderop loopt de hoofdtrainer van Kozakken Boys te buffelen zoals in zijn beste dagen als speler van Excelsior, FC Groningen, Feyenoord, ADO Den Haag, Sparta Rotterdam en Kilmarnock. FC Groningen krijgt volgend seizoen een coach die in elk geval de handen laat wapperen. Als eerste draaide Buijs vanochtend zijn auto de parkeerplaats op van De Zwaaier, handschoenen aan, schep in de handen en gáán. Samen met zo’n twintig vrijwilligers krijgt hij het veld sneeuwvrij.
Iedereen doet mee, zonder morren. Ze weten: als deze trainer iets in zijn kop heeft, gaat het er niet meer uit. ‘We staan zes punten achter op koploper Katwijk’, zegt Buijs, ‘met een wedstrijd minder. Hadden we niet gespeeld, was het gat negen punten geweest. Voor de beeldvorming in mijn groep is dat niet goed. Je moet het gat niet alleen theoretisch klein houden, ook in de praktijk.’
