In zijn eerste seizoen in Europa heeft Davinson Sánchez zich direct tot sterkhouder van Ajax ontpopt. De Colombiaan domineerde in de duels, ontwikkelde zich aan de bal en was doelgericht. Een profiel van de bijzondere mandekker, die binnen een jaar een transfer naar Tottenham Hotspur verdiende. Over danspasjes, liefde voor zijn vaderland, een turbulente jeugd en de onuitputtelijke drive om te slagen.
Daar staat hij dan. In een bomvolle Arena te midden van een orkaan van gejuich. Voor zijn neus springt een dolenthousiaste massa. Davinson Sánchez twijfelt geen seconde en waant zich voor even niet op het voetbalveld, maar in een discotheek. In trance beleeft hij zijn moment van ultieme blijdschap. Nadat zijn medespelers hem hebben geknuffeld en richting de eigen helft teruglopen, gooit de Colombiaan er het ene na het andere danspasje uit. Bij elke move beginnen de fans harder te juichen. Het is een extra gift van een publiekslieveling. Alsof het kunststukje zelf nog niet voldoende was. Op een woensdagavond worstelt Ajax tegen AZ iets na tien uur met zichzelf, als de bal uit een hoekschop in het strafschopgebied blijft hangen. Sánchez bedenkt zich geen moment. Wat volgt is een fenomenaal acrobatisch hoogstandje. De Colombiaan springt en met zijn lichaam horizontaal hangend in de lucht volgt met het linkerbeen een omhaal. Al vallend op het gras hoort hij aan het gejuich dat de bal langs Tim Krul in het doel belandt. Sánchez verlost Ajax van dreigend puntenverlies en daarmee een kansloze positie in de titelstrijd.
‘Ik heb allemaal reacties vanuit Colombia gehad, ze hebben het daar ook voorbij zien komen’, zegt Sánchez ruim een etmaal later. De oogjes zijn nog klein, de avondwedstrijd heeft voor een korte nachtrust gezorgd. Het mag de pret niet drukken. In de bestuurskamer van trainingscomplex De Toekomst verhaalt hij in alle rust over het bewuste moment. Hoezeer hij ook emotioneel los ging op het moment suprême, nu hij de herinneringen ophaalt, praat hij er opvallend klinisch over. Alsof hij een balletje breed over vijf meter heeft gegeven, of een simpele pass onderschepte. ‘Ik moest ’m zo nemen, want er stonden veel spelers om me heen. Op de training lukt het me soms, met een omhaal scoren, maar dit was de eerste keer in een wedstrijd. En op een erg belangrijk moment, dat geeft me nog het machtigste gevoel.’
En het bewuste dansje? ‘Heel eerlijk, dat had ik vooraf geoefend. Ik hou van muziek, dansen, ritme. Als ik thuis onder de douche vandaan kom, ben ik altijd aan het zingen en dansen. Dan kijkt mijn vriendin vaak toe hoe ik wat danspasjes eruit gooi. Dit dansje heb ik laatst voor haar gedaan en ik vond het wel mooi om het een keertje na een doelpunt op het veld te doen. Mooi om te merken dat het publiek het kon waarderen.’
Lang seizoen
De waardering is er zeker, maar niet alleen voor het dansje. In een paar maanden tijd is de populariteit van Sánchez tot ongekende hoogte gestegen. Van onbekende miljoenenaankoop uit het verre Colombia werd hij de belichaming van het nieuwe exotische tintje van Ajax. Zijn kwaliteiten ogen eenvoudig: als oersterke mandekker elke spits het leven zuur maken. Tropisch hardhout op kicksen. Toch kwamen ze in Amsterdam erachter dat je hem daarmee alléén tekortdoet. Voetballend groeide Sánchez per week, waarbij hij ook in het positiespel steeds meer bijdroeg. Met het mentale en fysieke deel als stevige basis onder een niet te stoppen drang naar succes.