Sarina Wiegman (49) speelde 102 interlands en zat vorige week alweer voor de vijftigste keer op de bank als bondscoach. Onder haar bewind werd Nederland Europees kampioen en vicewereldkampioen. Antecedenten die alleen wijlen Rinus Michels kan overleggen.
Sarina Wiegman voelt een paar minuten voor de wedstrijd de lange armen van haar keeper en aanvoerder om zich heen. Ze hangt een beetje scheef, want haar doelvrouw is een stuk langer dan de 1 meter 62 van Wiegman. Zo staat ze voorover gebogen met haar speelsters en staf in een gesloten kring. ‘EK- en WK-finales starten híer!’, gilt Van Veenendaal met haar onmiskenbaar Utrechtse tongval. De doelvrouw die haar team in Frankrijk bijna overal doorheen wist te slepen, schreeuwt het zo hard voor de wedstrijd dat de mensen op de vrijwel lege tribunes zelfs de echo van haar woorden kunnen horen.
Afgelopen vrijdag begon Oranje met een 0-7 zege aan de EK-kwalificatiereeks in Tallinn en dinsdag was de vicewereldkampioen met 3-0 te sterk voor Turkije. Voorafgaand aan het duel van vrijdag was Wiegman benieuwd hoe haar groep zich zou presenteren in het eerste optreden sinds de WK-finale. Het antwoord liet niet lang op zich wachten. Oranje speelde geconcentreerd en professioneel voor 1.881 toeschouwers. Veel minder dan onze vrouwen inmiddels gewend zijn. Een record voor een vrouwenwedstrijd in Estland, waar de mensen de regerend Europees en vicewereldkampioen weleens wilden zien. Met speelsters van Arsenal, Bayern München, Manchester United, Olympique Lyon en FC Barcelona. Met op de bank een trainer die nog geen drie jaar bondscoach is, maar al wel drie keer werd genomineerd voor beste coach van de wereld. Een keer werd ze de beste, vorig jaar werd ze derde en dit seizoen doet ze weer een gooi naar de prijs. Op een paar oefenwedstrijden na verloor ze pas twee keer een wedstrijd die echt ergens om ging. Vorig jaar in Oslo tegen Noorwegen en dit jaar in Lyon. Die laatste was natuurlijk de WK-finale tegen de Verenigde Staten.
Vorige week kwam de groep voor het eerst weer samen om te starten aan de kwalificatiecyclus voor het volgende EK in Engeland. Daar mag Oranje de titel verdedigen.
Tussendoor komt Tokio. Oranje wil goud halen op de Olympische Spelen in Japan. Onmogelijk, zou je zo zeggen. Maar dat woord kun je maar beter niet al te snel in de mond nemen bij deze groep vrouwen. Een groep waar nog heel veel groei in zit als we de coach mogen geloven. We spreken haar uitgebreid een week voor de uiteindelijke 0-7 overwinning in Estland.