Henk ten Cate is toch aanwezig op het WK, niet als bondscoach van Oranje, maar met zijn club Al-Jazira. Dat toernooi moet hét hoogtepunt worden van een halve loopbaan werken en wonen in het buitenland. Die jaren leverden de trainer veel nieuwe inzichten op, al blijft zijn visie recht overeind staan. ‘Goed positiespel is gewoon de sleutel tot succes. Maar welke trainers kunnen dat nog trainen?’
In Abu Dhabi heeft de FIA de vlag gestreken en hangt de FIFA ze op. Na de Formule 1-race begint volgende week het WK voor clubs en Henk ten Cate zit dan op de bank bij Al-Jazira, de ploeg die deelneemt als kampioen van het organiserende land. De symboliek die erachter schuilgaat, is even mooi als cynisch, want liever had Ten Cate het andere WK meegemaakt. Dat van volgende zomer in Rusland, als bondscoach van het Nederlands elftal. De trainer kan een flauw glimlachje niet onderdrukken. ‘Een WK is een WK, hè.’
Is de wond al geheeld?
‘Dat was-ie al snel, hoor. Ik had meer problemen met de hele procedure, met de hele en halve onwaarheden die werden verkondigd met als doel mij te beschadigen. Het was zó erg dat ik werd gedwongen me anders te gedragen dan ik normaal zou doen, door jou te laten meeluisteren met een vertrouwelijk gesprek met Hans van Breukelen. En alleen maar om zo mijn eigen integriteit te beschermen. Maar ik ben verder niet iemand die lang in teleurstellingen blijft hangen. Al-Jazira was zo blij dat het met de KNVB niet doorging dat ik een nieuw contract maar bij het kruisje hoefde te tekenen.’
Toch nog even terug: waarom wilde u het doen, Oranje?
‘Ik zag het als een bekroning op mijn carrière en wilde Oranje naar het WK leiden, rechtstreeks of via de play-offs. Nog steeds ben ik ervan overtuigd dat het mogelijk was geweest.’
