Het is de winterparade van de voetballerij. VI struinde een week lang door het brandende zand om Argentinië, Oranje en de betreurde buren aan het werk te zien. Bus in, metro uit, ’s ochtends vroeg, ’s avonds laat. Ofwel: Pezen in de Woestijn.
Al Bayt Stadium, dinsdag 29 november
Nederland-Qatar 2-0
Ah, daar hebben we de multi-Gianni weer. Tijdens de eerste helft van Nederland-Qatar zit Gianni Infantino keurig op het champagne-terras van Al Bayt. Maar in de tweede helft zien we hem ineens opduiken in Khalifa International Stadium, bij Ecuador-Senegal. Parbleu! Hij kan dus toch wel iets, deze FIFA-president, namelijk teleporteren. De afstand tussen beide stadions bedraagt immers vijftig kilometer en die heeft hij in een flits overbrugd. Zomaar!
Helemaal ongelijk dat hij Qatar-Nederland de rug toekeert, heeft Infantino niet. Onder het tentdoek van Al Bayt heb je immers geen moment het idee dat je naar een WK-wedstrijd zit te kijken. Naar voetbal ook niet. Gastland Qatar bevestigt andermaal waarom het de slechtste ploeg van dit toernooi is en het spel van het Nederlands elftal is wederom taaie kost.
We waren nog wel zo verwachtingsvol de tent ingegaan. Als we dan toch in Qatar zijn, dan toch ook om iets van dat oud-Hollandse gezelschapsspel te zien, met dominant combinatievoetbal en avontuurlijk ingestelde spelers. De wereld is al rauw genoeg, zeker hier in Qatar, en een beetje schoonheid zal de verweesde mens goed doen.
Dit verhaal is afkomstig uit het VI-weekblad. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat.
