Bijna alles wat de laatste jaren fout kon gaan bij AFC Sunderland, gíng ook fout. Tegelijkertijd beleeft de club, afgezakt naar het derde Engelse niveau, hoogtijdagen qua populariteit en bekendheid. Met dank aan de succesvolle Netflix-documentaire Sunderland ’Til I Die. VI ging kijken in Noordoost-Engeland en trof twee nuchtere Nederlanders bij een snelkookclub.
‘Kom mee’, zegt Robbin Ruiter, en hij holt een heuveltje op. De keeper strekt zijn lange armen uit naar het omliggende land. Twaalf voetbalvelden, een sporthal, een modern clubgebouw met vier zwembaden. Tezamen de Academy of Light, het oefenterrein van zijn club Sunderland AFC. Bouwwerk uit betere tijden. Toen Sunderland nog in de Premier League speelde en het geld niet op leek te kunnen. Twee degradaties verder staat Ruiter hoog in de wind, kolenschoppen in de zij, het hoofd ongelovig schuddend. ‘Kijk nou toch eens.’ In de verte dringt het zwarte zeewater zich aan de stad op. ‘Zo’n prachtig complex zie je toch zelden?’
