Neymar vliegt in een ufo door Parijs. Messi bouwt een pretpark in China. Ronaldo heeft een eigen melkwegstelsel. De ratrace om de titel Greatest Of All Time beperkt zich niet tot het strafschopgebied. De wapenwedloop achter de schermen is minstens zo spectaculair.
NR. MiM. CR7. Het leest als een scheikundige formule, maar het zijn de bedrijven achter de drie grootste voetballers ter wereld. Neymar. Messi. Ronaldo. Wereldconcerns op noppen. Samen verdienen ze een slordige kwart miljard per jaar en samen hebben ze een stuk of honderd sponsorcontracten. Tussen het scoren door investeren ze in hotels, restaurants, winkels, musea en pretparken. Of misschien scoren ze inmiddels wel tussen het zakendoen door. Het lijkt er geenszins op dat een van de drie net als ooit Johan Cruijff berooid gaat eindigen door investeringen in een fictieve varkensfokkerij. Messi en Ronaldo ontlopen elkaar amper met prijzen en doelpunten en ook met hun beleggingsportefeuilles zijn ze verwikkeld in een nek-aan-nek-race. Met veel minder trofeeën op zijn cv steekt intussen Neymar hen naar de kroon met een indrukwekkend media- en marketingimperium. We kunnen wel stellen dat ook naast de velden een spectaculaire krachtmeting gaande is tussen de multinationals van de zestien.