Het voorlopige succesverhaal van Heracles Almelo kent vele hoofdstukken. Het meest in het oog springende is dat van Mohammed Osman (24). Een jaar geleden speelde de middenvelder zijn potjes nog op vrijdagavond in Velsen-Zuid, nu is hij een volksheld in Syrië. Over de rol van voetbal in een door oorlog verscheurd land, werken met Duitse trainers én het engelengeduld van De Kleine Zidane.
‘Oezbekistan, Kirgizië, Bahrein en China. En dan volgen dit jaar nog Koeweit, Oman en Iran. Bizar toch?’ Hij lijkt het zelf nog niet helemaal te geloven. Nog niet eens zo heel lang geleden voelde een busrit over de Nederlandse snelwegen richting MVV of Fortuna Sittard voor Mohammed Mo Osman als een ware wereldreis. Tegenwoordig vliegt hij met zijn voetbalschoenen als handbagage heel de wereld over. Jetlags zijn momenteel zijn belangrijkste tegenstander. ‘Dat hakt er aardig in’, vertelt de middenvelder in het Polman Stadion. ‘Vorige week kwam ik terug uit Shanghai. Een tijdsverschil van ongeveer zes uur. Voor je gevoel ga je ’s avonds weg én kom je ’s avonds weer thuis. Je gaat kapot, want eenmaal in bed kun je niet slapen. De eerste twee dagen werd ik midden in de nacht wakker. Dan ben je klaarwakker en weet je echt even niet waar je het zoeken moet. Een aanslag op je lichaam? Best wel. Toch wil ik niet klagen. Ik zie het eerder als een luxe-probleem dat hoort bij mijn nieuwe leven. Als ik deze lijn kan doortrekken, heb ik het er graag voor over.’
Gerelateerde artikelen