Jürgen Locadia is met zijn overgang naar Brighton een van de duurste PSV’ers aller tijden. Nog geen jaar geleden rondde de aanvaller met zijn rentree in de hoofdmacht van de Eindhovenaren een zware periode in zijn leven af. Een openhartig gesprek over zijn opvallende karakter, carrièreplanning, de keerzijde van het topvoetbal, tatoeages en Piet Veerman.
Wat doet een langdurige periode van tegenslag met jou?
‘Het was heel heftig. In de eerste weken van mijn herstel was ik depressief, man. Ik heb me op mijn kamer opgesloten. In m’n eentje, in het donker. Gordijnen dicht, televisie aan, verder niks. Op dat soort momenten kan ik extreem zijn. Dan heb ik het echt even nodig helemaal alleen te zijn. Ik ben sowieso graag op mezelf. Stel me niet snel open naar mensen. Ik kom niet vaak buiten, liever zit ik binnen, zonder gedoe om me heen. Het is niet zo dat ik mensenvrees heb, maar ik zal persoonlijk contact niet snel opzoeken. Dat had ik als kind al. Heel anders dan mijn zusjes, die zijn juist erg open en sociaal. Ik trek in moeilijke tijden liever de gordijnen dicht. Letterlijk.’
Gerelateerde artikelen