De transfermarkt is nog een week open. Normaal was dit het moment waarop de achterban van Ajax zich roerde. Over het gebrek aan versterkingen, het uitblijven van een linksback of een buitenspeler, terwijl die spelers al zo lang op het wensenlijstje van de club stonden.
Deze maand is alles anders. Nog voordat de markt open ging, loodste Ajax voor volgend seizoen verdediger Perr Schuurs en aanvaller Hassane Bandé binnen. In de afgelopen weken volgden per direct de backs Nicolas Tagliafico en Rasmus Nissen, en aanvaller Nicolas Kühn. Het vijftal was samen goed voor ruim twintig miljoen euro aan transferwaarde. En voor deze week hoopt de club nog op een extra vleugelaanvaller, waarbij Zakaria Labyad voor trainer Erik ten Hag een gewilde speler is.
Waar Ajax voorheen op het geld zat, weigerde te investeren, is de club nu los. Marc Overmars, de directeur spelerszaken, rekent af met bijnaam Marc Netto. Het is een opvallende U-turn voor een beleidsbepaler die al sinds 2012 deel uitmaakt van de clubleiding. De investeringsdrang toont dan ook bovenal aan dat een nieuwe koers noodzakelijk wordt geacht om weer eens een prijs te pakken.
De ontmanteling van het logge orgaan Technisch Hart speelt daarbij zeker mee. Net als het vertrek van cultuurbewaker Dennis Bergkamp en voormalig rvc-lid Theo van Duivenbode. Toch neigt louter richting hen wijzen ook naar selectieve verontwaardiging. In al die jaren was Overmars nadrukkelijk onderdeel van het te voeren beleid.
De kern zit dan ook niet alleen in een koerswijziging van de club, maar vooral in de gedachten van de directeur. Met een flinke dosis geldingsdrang als stimulerende prikkel. Gekrenkt als Overmars was nadat de keuze van de club in de zomer eerst tot een vertrek van Bosz leidde en vervolgens de aanstelling van Keizer. De nieuwe hoofdtrainer begon (te) bescheiden aan zijn ambt en eiste in juni alleen twee nieuwe backs, die hij noodzakelijk achtte om zijn geliefde spel te etaleren. Overmars gaf echter geen krimp, liet Keizer spartelen met het hoofdpijndossier Mitchell Dijks, terwijl hij tot eind augustus wachtte voordat hij Luis Manuel Orejuela als paniekaankoop presenteerde. Een weifelende Colombiaanse rechtsback, waar niemand van overtuigd was. En dat terwijl de voorkeur van Keizer (en Bergkamp) in de zomer uitging naar de Deen Nissen. Net nadat net tweetal werd ontslagen, strikte Overmars prompt wel Nissen, evenals met Tagliafico een nieuwe linksback.
Keizer was onbewust het object van een harde machtsstrijd, die Overmars won. Het duurde even, er moesten de nodige slachtoffers vallen, maar na 5,5 jaar heeft de td dan toch de club naar zijn hand gezet. Geleerd van het verleden, van de fouten die door hem zelf en zijn collega-bewindvoerders zijn gemaakt, is Ajax niet langer passief. De club jaagt op spelers en op prijzen. Het eerste lukt, het tweede moet spoedig de gewenste uitwerking krijgen. Het is pure noodzaak voor Overmars om de rigoureuze koerswijziging en zijn eigen positie te verdedigen.
De koerswijziging van Marc Overmars in beeld
