Excelsior is sinds zaterdag definitief veilig. Een vijfde Eredivisie-seizoen staat voor de deur, een evenaring van het clubrecord. Maar met welke trainer en met welke spelers weet niemand.
‘Er is helemaal geen feest’, verwondert trainer Mitchell van der Gaag zich als hij voor de kleedkamer in Zwolle naar zijn spelers wijst. Op het gemak kleden ze zich om, kammen de haartjes, spuiten de flessen deodorant leeg en beschouwen het 1-1 gelijkspel bij het hoger genoteerde PEC na. De trainer kon een cynisch lachje niet onderdrukken, hij had na de donderdagtraining al voorspeld dat de ontlading er nauwelijks zou zijn. ‘Weer een bevestiging dat onze status anders is.’ Handhaving begint te wennen. ‘We hebben het feest al gevierd toch?’, reageert aanvoerder Ryan Koolwijk op de opmerking of de officiële handhaving niet gevierd moet worden. Excelsior waant zich al weken veilig, de grens van 35 punten moest voldoende zijn, andere doelstellingen zijn uitgesproken om het seizoen goed af te sluiten.
De beste prestatie van Excelsior op het hoogste niveau is nog mogelijk. De teller staat nu op 39 punten. Ooit, in het seizoen 1982/83, werden er omgerekend 45 punten behaald. Excelsior speelt nog thuis tegen Heracles Almelo, uit tegen FC Groningen en thuis tegen Ajax. Zes punten voor een evenaring, het zou Van der Gaag en zijn selectie een plek in de geschiedenisboeken opleveren.
De blik gaat nu nog overduidelijker op de toekomst. De zoektocht naar een nieuwe trainer verloopt moeizamer dan verwacht en gewenst bij Excelsior. Sinds de mededeling van Van der Gaag dat hij na twee jaar toe was aan iets nieuws zijn er enkele weken verstreken. Weken waarin technisch directeur Ferry de Haan drukdoende is een nieuwe coach te strikken. ‘Nee, nog niet, gaat nog wel even duren’, luidt al weken het antwoord als je De Haan vraagt naar de vorderingen. Ook na het duel in Zwolle klinkt het bekende riedeltje. ‘Nee, nog niks, we zijn bezig.’