Azerbeidzjan en Kazachstan noteren dit seizoen een betere UEFA-score dan Nederland. In 2018 trekken clubdirecties zich terug achter de tekentafels om de devaluerende competitie te restylen. Door de belangenorganisatie Eredivisie CV met een duur woord omgedoopt tot de ‘veranderagenda’. Wat kunnen we verwachten?
Sponsors en genodigden keken verrast op, die middag in Tilburg. Ze zaten aan de hertenbout voorafgaand aan Willem II-PEC Zwolle toen een bebaarde man met puntmuts, rode mantel en zwarte beenkappen, de microfoon pakte en de stem bleek te hebben van de algemeen directeur van Willem II. Was het Berry van Gool in kerstmanpak? Ja, dat was zo. Hij knipoogde met zijn verkleedpartij naar de behoudende bedrijfstak. ‘Het voetbal heet weleens conservatief, zo heeft de Eredivisie nu een ver-an-der-a-gen-da’, schertste de ex-bankier. Die veranderagenda is een strategisch klinkend antwoord op een brij aan commissietjes, comiteetjes en stuurgroepjes die de afgelopen jaren geen enkele vernieuwing realiseerde. Nu de Eredivisie bijna niet meer dieper kan zinken, met een twaalfde positie op de Europese ranglijst, tussen Oostenrijk en Tsjechië, streven de clubs naar een nieuwe visie. Vanuit een hagelwitte villa op een landgoed in Zeist bedenkt de Eredivisie CV (ECV) met alle achttien clubs een deltaplan. Vijf hoofdlijnen staan centraal. Kunstgras, de verdeling van tv-geld, competitieopzet, de bescherming van jeugdspelers, voetbalpiramide. Voor wat het waard is. De wapenfeiten in het twintigjarige bestaan van de ECV bieden geen aanleiding voor veel optimisme. Een deal tussen de clubs zou bijna net zo wonderlijk zijn als dat Ajax de Champions League nog eens wint.
Gerelateerde artikelen