Vol trots, hoop en verwachting telt Marokko de dagen af. Het voetbalmaffe land kijkt uit naar komende zomer als het eindelijk weer present is op het WK. VI reisde af naar Casablanca in het spoor van de Eredivisie-sterren.
Een iPhone valt na een flinke worp op de enkel van Nordin Amrabat. Als hij de telefoon opraapt, ziet hij dat er meerdere smartphones om hem heen liggen. Het is rust in het Stade Mohammed V in Casablanca bij de wedstrijd tussen Marokko en Oezbekistan. De aanvaller wordt gespaard door bondscoach Hervé Renard en maakt zodoende ontspannen de gang van de kleedkamer, over de sintelbaan naar de dug-out. Het duurt echter zeker tien minuten voordat hij een afstand van nauwelijks twintig meter kan afleggen. Dolenthousiaste fans bedelven de Marokkaan uit Naarden onder telefoons. De wens is duidelijk: of Amrabat een selfie kan maken, met de fans op de achtergrond. Geduldig en met zijn kenmerkende ondeugende glimlach maakt hij de foto’s, om vervolgens de telefoons weer terug in het publiek te gooien. De fans juichen en zingen hem vol overgave toe.
De populariteit van de voormalige speler van onder meer Almere City, VVV-Venlo en PSV is groot. Net zoals dat voor alle Marokkaanse internationals geldt. Op deze voorjaarsavond, eind maart, worden ze als helden toegejuicht. Het WK is nog tachtig dagen weg, maar tegen Oezbekistan beleeft Marokko zijn eigen uitzwaaiwedstrijd. De volgende keer dat de spelers bijeen komen, half mei, zal in Zwitserland zijn. Tussen de Alpentoppen bereidt het land zich in relatieve rust voor op het WK, om vanuit daar de oversteek naar Rusland te maken.
Ik heb Sofyan Amrabat gefeliciteerd met zijn goede wedstrijd. Hij waarborgt de toekomst van het Marokkaanse voetbal