De ontdekkingsreis van Marcel Keizer

Wilco van Schaik maakte de eerste stappen van Marcel Keizer als hoofdtrainer van dichtbij mee. De algemeen directeur van FC Utrecht, die per 1 juli na zes jaar de club verlaat, was aan het begin van deze eeuw nauw betrokken bij amateurclub VV Nijenrodes (inmiddels bekend als FC Breukelen). Van Schaik was destijds bij de Eersteklasser verantwoordelijk voor de technische zaken en stond zodoende aan de basis van de benoeming van Keizer, die uiteindelijk tussen 2002 en 2005 het eerste elftal onder zijn hoede had.

‘Marcel had een brief gestuurd en was een van de drie kandidaten’, graaft Van Schaik in zijn geheugen. ‘Hij maakte meteen een goede indruk. Was gedreven, wist wat hij wilde en had een duidelijke visie hoe hij het team wilde laten spelen en trainen. Marcel kwam vol vertrouwen over, was niet bang om bij een ambitieuze Eersteklasser met een paar ex-profs in de selectie aan de slag te gaan, en dat dan ook nog eens voor het eerst als hoofdtrainer. Hij was ervan overtuigd dat hij de man was. Sommigen zeiden bij onze club nog: “Hij heeft nog niets bewezen, geen ervaring”, maar ik had het goede gevoel. En dat heeft hij in die drie seizoenen geen moment in twijfel getrokken.’

Hij was gedreven, wist wat hij wilde en had een duidelijke visie

De werkwijze van Marcel Keizer tijdens zijn eerste avontuur als hoofdtrainer sloeg aan. ‘Hij maakte er één groep van, jong en oud’, vervolgt Van Schaik. ‘Een verbinder in de groep, hard als het moest, maar wel op de mens en de relatie gericht. Hij had altijd een plan en dat is nodig in het amateurvoetbal. Dat trainers in het amateurvoetbal beginnen, is daarom in mijn ogen ook een pre, en dat zal Marcel ook zo hebben ervaren. Daar leren ze geduld opbrengen, worden ze creatief vanuit de beperking, moeten ze de tijd nemen jongens beter te maken in de korte tijd die ze hebben. Je moet met vrijwilligers samenwerken, daar leer je verbanden leggen en dat relaties belangrijk zijn om mensen in beweging en achter je aan te krijgen.’

‘Na drie seizoenen plukte UVS uit Leiden hem bij ons weg, maar nog altijd zijn we hem bij de club niet vergeten. Dat zegt genoeg, zijn aanpak maakte indruk. Hij is benaderbaar, open, maar wel iemand met wat Amsterdamse bluf. Hij is erg overtuigd van wat hij doet, gelooft in zijn aanpak en visie. Een onafhankelijke denker, waardoor hij soms ook eigenwijs kan overkomen. Toch staat hij tegelijkertijd open voor inspiratie van vakmensen om zich heen. Het belangrijkste aspect is dat hij uitstekend om kan gaan met spelers, staat dicht bij de groep, maar maakt niets mooier dan het is. Spelers lopen met hem weg vanwege zijn kennis en kunde, in combinatie met zijn menselijke kant.’

Marcel is benaderbaar, open, maar wel iemand met wat Amsterdamse bluf

Wie de herinneringen van Van Schaik op een rijtje zet, voorziet een succesvolle toekomst van Keizer. Toch ziet de vertrekkende directeur van FC Utrecht ook nog een mooie uitdaging. ‘Er zal een moment komen dat hij tegen de beeldvorming moet vechten. Niemand had verwacht dat ze het nu al in hem zien zitten als hoofd-trainer van Ajax. Het is aan hem en zijn team om te laten zien wat hij in zich heeft. Hij kan het, ook bij een topclub als Ajax, daar ben ik honderd procent van overtuigd. Maar het kan ook even net verkeerd vallen, tegenzitten. Zeker bij een topclub, zie Peter Bosz vorig seizoen tegen Willem II en Roda JC in het begin van de competitie. Of Giovanni van Bronckhorst na zeven nederlagen op rij. Succes is maakbaar, maar daar zal Marcel hard voor moeten werken bij een topclub als Ajax. Echter, hard werken past wel bij hem.’