Hoe werken ze? Wat zijn hun inspiratiebronnen? Welke uitdagingen staan hen te wachten? In deze zomerserie een blik op de nieuwe trainers bij de Europese topclubs. Deze keer Maurizio Sarri (59), de voormalige bankier die voor een revolutie moet zorgen bij Chelsea.
Debuut als trainer
Maurizio Sarri heeft een atypisch cv voor een trainer. Tot zijn 41ste werkte hij fulltime bij een bank. Hij beheerde als valutahandelaar grote bedragen en trainde in de avonduren regionale clubs. In 2000 besloot hij te kijken hoe ver hij kon komen met het uitoefenen van zijn grote passie. Hij gaf een goed betaalde baan op in ruil voor een onzeker bestaan in de voetbalwereld. ‘Ik was op een punt beland dat ik me trainer voelde en dag en nacht aan voetbal wilde denken’, heeft Sarri daarover gezegd in gesprek met Sky Sport Italia. ‘Het was onvermijdelijk. Ik moest trainer worden.’ Toen hij met AC Sansovino, een clubje uit een dorp van zesduizend inwoners, wist te promoveren naar de profrangen, kreeg hij het vertrouwen dat het trainerschap daadwerkelijk iets voor hem was. Dat Sarri daarna vijftien jaar onder de radar is gebleven, doet merkwaardig aan. Het heeft deels te maken met het feit dat hij geen verleden heeft als voetballer. Zonder contacten in het wereldje moest hij lang wachten op een serieuze kans. Daarnaast duurde het even voordat hij werd toegelaten tot de Italiaanse trainerscursus. Een andere reden is zijn eigenzinnigheid en het weinige geduld van Italiaanse clubvoorzitters. Sarri verwoordde het zelf zo: ‘De voetbalwereld is een aaneenschakeling van clichés. Wie goed is, is goed. Of je nu op het veld staat of als trainer op de bank zit, hetzij in de Serie A of de Serie B. Ik begon bij Empoli met de volgende staat van dienst: 25 jaar coach en twee weken voetballer.’
