Overal vroegen ze zich af wat dat jonge ventje uit Engeland kwam doen. Ook in Nederland moet Mark Parsons (35) de eerste negen maanden nog alles bewijzen. Kan hij zijn belofte waarmaken en de komende weken heel Nederland verbazen?
Buiten het veld regent het leuke verhalen. Hij ging naar de nonnen om Nederlands te leren. Begrijpt er niets van dat Nederlanders hun kinderen hagelslag geven in de ochtend. Het is allemaal leuk en gezellig, tot het over Oranje gaat. Het doet bijna pijn aan de ogen om te zien hoe een prachtig team de afgelopen tijd is gedemonteerd. Alsof het motorblok eruit is gehaald om de boel scherper en beter af te stellen, maar de monteur er vervolgens niet op tijd in is geslaagd alles weer goed in elkaar te zetten. Die aanstekelijk enthousiaste club vrouwen oogt steeds vaker als een occasion.
De man achter de tekentafel blijft verzekeren dat het wel goedkomt. De machine moest nu eenmaal al langer bijgesteld worden. Want aan positivisme ontbreekt het niet bij bondcoach Mark Parsons. Zolang hij en zijn groep maar weten waar ze mee bezig zijn. Het was even wennen voor de speelsters na Sarina Wiegman. De vrouw die niet voor niets tot beste vrouwencoach ter wereld werd uitgeroepen. Ze stond vooral voor helderheid, duidelijkheid en structuur. Niet iemand die een half uur met je bijkletste over je nieuwe huis. Parsons wel. Hij is het tegenovergestelde van Ernst Happel, de laatste buitenlandse bondscoach die de KNVB in dienst had. ‘Ik hou van mensen, van samen werken aan een doel.’
Dit verhaal is afkomstig uit de nieuwste VI. Bekijk hier wat er nog meer in de laatste editie staat!
