Na Sevilla-Barcelona heb ik tien minuten versuft naar het plafond liggen staren. Hoe vaak kun je naar hetzelfde kijken en toch telkens worden verrast? De volley met links was technisch volmaakt, het schot met rechts met een verbazingwekkend gemak de kruising in gedraaid en als bonus wipte hij nog even een balletje over de doelman heen. Het bleek de vijftigste hattrick in zijn carrière en toch voelde het alsof je hem voor het eerst drie keer zag scoren.
Later zullen we onze kleinkinderen over hem vertellen. Over de speler die op aarde leek gezet om te voetballen. Zoals een vlinder bij het begin van de lente door een tuin fladdert, zo wandelt de Argentijn over het veld. Vrij. Als enige ontsnapt aan de natuurwetten. Hij is een ongrijpbaar fenomeen dat steeds raadselachtiger lijkt te worden. Na elk doelpunt begin je minder van hem te begrijpen. Elke assist en elke pass draagt bij aan het mysterie.
