De zomers hebben een bijna vergelijkbaar patroon. Tien jaar lang gaat het nu ongeveer hetzelfde. Eerst heette de redder David Moyes, daarna kwam Louis van Gaal, laten we José Mourinho niet vergeten en in 2018 dacht iemand dat het een goed idee was om Ole Gunnar Solskjaer als kind van de club een kans te geven. Veel slechter kon het niet worden, toch?
Het is treurig en aandoenlijk hoe een instituut als Manchester United is afgegleden. Erik ten Hag is van tevoren van alle kanten gewaarschuwd voor de onmogelijke klus die hem te wachten stond. Tijdens de onderhandelingen kwamen er details over zijn controlezucht naar buiten. Hij wilde de regie hebben en zijn veto kunnen uitspreken over elke in- en uitgaande transfer. Hij dacht waarschijnlijk dat hij in een gezonde organisatie terecht zou komen. Misschien waren zijn voorgangers koekenbakkers.