Alles in mij juicht en hoopt dat Henk ten Cate de nieuwe bondscoach wordt. Ik ben wel weer eens toe aan wat absurdistisch theater rondom het Nederlands elftal. Met Henk ten Cate en Hans van Breukelen zit je altijd goed. Hans heeft zich even rustig gehouden, maar nu hij weer begint te bewegen en te praten is het meteen feest. De technisch directeur van de KNVB vloog afgelopen weekeinde naar Abu Dhabi om face to face met Ten Cate verder te praten. Volgens de coach van Al Jazira waren dat goede gesprekken.
Mooier en gekker wordt het niet. Een ex-zenuwpatiënt en ex-keeper vliegt naar een trainer die zo veel van het Nederlandse voetbal houdt dat hij is gaan werken in Abu Dhabi. En dat moet ons gaan redden. Wie de zin nog eens overleest, voelt maar één ding: ordinaire hebzucht en blinde overschatting van eigen kunnen.
Wie zes jaar geleden zou hebben gezegd: ‘In 2017 zit een mislukte mental coach met een ziekenfondsbrilletje op zijn neus in Abu Dhabi te onderhandelen met een onverstaanbare Amsterdamse fluisteraar, allemaal om het Nederlands elftal te redden’, zou direct zijn opgenomen in een gekkenhuis of worden aangesteld op een belangrijke positie bij de KNVB. Het komt allebei op hetzelfde neer.