De analyse van Erling Haaland was heerlijk nuchter. Hij heeft lange benen en daarom kon hij misschien wel bij de bal. Hij zei er ook nog ‘denk ik’ achteraan. Hij kon het fout hebben, maar hij had wel het idee lange benen te hebben.
Kevin De Bruyne had geen zin zijn nieuwe teamgenoot de hemel in te prijzen. Hij was lekker bezig, vond hij. Veel meer wilde hij er niet over kwijt. Dat hij zelf tot Man van de Wedstrijd was verkozen, ging er bij de Belg ook maar moeilijk in. Hij had helemaal niet zo goed gespeeld. De onzin om het voetbal heen boeit hem niet zo. De meningen, het theater, de camera’s, de krantenkoppen, de eeuwige stroom aan nieuwsberichten.
Voetbal is een industrie waar behoefte is aan superhelden. Aan hoofdrolspelers die de massa beklijven. Het is een van de redenen dat Erling Haaland is gekocht door Manchester City. De Engelse club wilde een voetballer waarover wordt nagepraat in de cafés, op schoolpleinen en bij het koffiezetapparaat. ‘Heb jij de goal van Haaland gezien?’ Over vijftig jaar is dat wat overblijft en weet niemand meer hoeveel landstitels precies zijn gewonnen. Voetbal is emotie, geen statistiek.