Ruim een half uur speelde Gernot Trauner (32) gisteren in het EK-duel met Frankrijk. De Oostenrijkse verdediger van Feyenoord maakte een sterke indruk, maar kon niet voorkomen dat zijn land met frustraties achterbleef.
N’Golo Kanté en Gernot Trauner. Iets na middernacht lopen ze kort achter elkaar door de mixed zone van de Merkur-Spiel Arena in Düsseldorf. De man van de wedstrijd voorop, die zoals elke Fransman als een verdwaalde Hollywood-ster richting de spelersbus slentert, ongeïnteresseerd de media op afstand houdend. Twee meter achter hem is Trauner zoals we Trauner in Nederland kennen. No-nonsense, met het hoofd omhoog de wereld inkijkend. De sterke verdediger van Feyenoord neemt even de tijd voor de Nederlandse journalisten, maar wel met gemengde gevoelens. Aan de ene kant overheerst trots over zijn eerste, zeer verdienstelijke, wedstrijd op een eindtoernooi, maar de frustratie dat zijn Oostenrijk met lege handen achterbleef, is nog van zijn gezicht af te lezen.
‘Ik denk het de moeilijkste wedstrijd was, zoals we die hadden verwacht’, begint de Feyenoorder. ‘We wilden drukzetten, maar in het begin was dat lastig. Daarna hebben we hen ver van ons doel kunnen houden en hebben het in grote delen goed gedaan. Het eigen doelpunt was heel ongelukkig, een paar minuten daarvoor hadden we zelf nog dé kans om te scoren en de leiding te nemen. Door de achterstand moesten we in achtervolging en dat is gewoon heel lastig. In de tweede helft hebben we nog een paar kleine kansen gehad, maar helaas was het niet genoeg. Het was een moeilijke wedstrijd, maar ons spel kan ons vertrouwen geven richting de volgende wedstrijd. Die moeten we winnen om zicht te houden op de volgende ronde.’
Je begon op de bank. Was dat een verrassing voor jou?
‘Nee, dat wist ik al wel een paar dagen. Ik ben blij dat ik als invaller nog ruim een half uur kon meedoen, dit waren ook mijn eerste minuten op een EK. Dan wil je gewoon zo goed mogelijk spelen, voor het team, en dat heb ik geprobeerd te doen.’
