Ik lees zojuist de volgende tekst: ‘Kylian Mbappé werd vrijdagavond halverwege naar de kant gehaald in de wedstrijd tussen zijn vorige en zijn huidige club: AS Monaco–Paris Saint-Germain. Mbappé zou daar niet van gediend zijn.’
‘Zou daar niet van gediend zijn’ roept prachtige beelden op. Mbappé die iets te hard de deur dichtslaat van zijn auto en net iets te wild wegrijdt bij het stadion. Mbappé een dag later, met een stokbrood onder zijn arm in Parijs. Krantje in zijn andere hand. Klik uit een struik en daarna in alle kranten de foto. In iets te grote letters daaronder : ‘Eet Mbappé in september paella?’
Niets is zo lelijk als vertrekkende grote spelers. De club en de superster dansen als baltsende kraanvogels om elkaar heen. Mbappé, al lang rond met Real Madrid, en de eigenaar van Paris Saint-Germain, al maandenlang tot op het bot beledigd door zijn grootste vangst ooit, spelen het spel zoals het gespeeld moet worden. Een hoop lawaai maken voor de eigen achterban en daarna dolblij zijn met een nieuwe werkgever en een nieuwe superster.