Kort na het verlies van FC Groningen tegen Sparta Rotterdam vroeg Danny Buijs aan zijn spelers of hij het probleem is. Zo ja, dan zou hij in het belang van de club een stap opzij doen. Het is de frustratie van een trainer die een ploeg leidt waarmee hij zich niet meer kan identificeren.
Zaterdagavond was Mike te Wierik een van de eerste spelers die zich meldde in de mixed zone. De verdediger zat vol woede na de 1-2 nederlaag, de vijfde verliespartij op rij. Zijn samenvatting van de avond? ‘Als je kijkt hoe sommigen bij ons duels spelen, of helemaal niet spelen… Dan ga je nooit een wedstrijd winnen. Het begint bij jezelf, volle bak geven. Je kunt slecht spelen, maar ik vind het zwaar klote hoe het bij sommige jongens gaat, die hebben het gewoon niet door. Dat is hard, maar dat is de realiteit. Het is om schijtziek van te worden. Je wilt de mensen wat geven, met FC Groningen in Europa in. Maar op deze manier heb je helemaal nergens recht op.’
Kort erna arriveerde Buijs bij de schrijvende pers. Daarop volgde een relaas vol teleurstelling, ingehouden woede en ook vooral frustratie. Door de dramatische serie van de laatste weken dreigt zijn vier jaar lange verblijf bij FC Groningen sportief als een nachtkaars uit te gaan. Wat de trainer nog het meest dwars zit is dat op een manier gebeurt waarmee hij zich niet kan identificeren. Buijs: ‘Ik wil voor de troepen lopen, want ík ben eindverantwoordelijk. Maar als je - gechargeerd gezegd - met zijn allen naar de kloten gaat hoop je wel dat dat op een bepaalde manier gebeurt. Dat gebeurt nu niet en dat vreet van binnen.’
