Jan Vreman, voor altijd een Superboer: 'Dit is niet voor iedereen weggelegd'

Het liefst gaat hij op de fiets naar De Vijverberg. Vanuit zijn woonplaats is het twaalf kilometer op de mountainbike naar de thuishaven van De Graafschap. Hij kan de route dromen. Jan Vreman draagt niet voor niets de bijnaam Mister De Graafschap. Als iemand de club uit Doetinchem kent, is hij het. En als de club hem nodig heeft, dan staat hij er. Zoals afgelopen zomer, toen technisch directeur Peter Bijvelds na het definitieve afscheid van Adrie Poldervaart aan hem dacht als nieuwe hoofdtrainer. Natúúrlijk zei Vreman ‘ja’ toen de vraag volgde of hij de klus wilde oppakken. Voor de derde keer in negen jaar is hij nu hoofdtrainer van de club waarvoor hij al sinds de jaren tachtig werkt.

Toch is het niet zo dat Vreman als jonge jongen al een seizoenkaart had bij De Graafschap. De liefde voor de club volgde pas op latere leeftijd, nadat hij in 1984 als speler werd binnengehaald voor het tweede elftal. ‘Ik kom uit Winterswijk, precies tussen Enschede en Doetinchem in. Dan zou je naar FC Twente of De Graafschap kunnen gaan kijken, maar ik ben in mijn jeugd bij beide nooit geweest’, vertelt Vreman. ‘Ik ging nooit naar voetbalwedstrijden kijken. Dat had ook met de afstanden te maken in die tijd. Ik voetbalde wel, heel graag ook. Mijn oudere broer deed het al, dan ga je al snel mee.’ Toen De Graafschap eenmaal aanklopte, zag Vreman het avontuur wel zitten. ‘Ik stond er vrij nuchter in. Als een betaaldvoetbalclub je vraagt, dan is dat vooral leuk. Ik dacht: eens kijken hoe ver ik kan komen. We speelden met allemaal jongens uit de omgeving, op De Vijverberg. Ik was nog nooit in het stadion geweest, maar dat was wel mooi om mee te maken. Na anderhalf jaar kwam ik in het eerste terecht.’