Het was een veelgehoorde observatie de afgelopen maand: het EK voor vrouwen was qua sportiviteit een verademing ten opzichte van de mannen. Op VI PRO doen we een poging om die stelling te factchecken.
De eindstrijd tussen Engeland en Duitsland op Wembley vormde zondagavond een passend slot van een historisch Europees kampioenschap. Ruim 87.000 toeschouwers zagen The Lionesses op het eigen Wembley de trofee omhoog tillen. Het moge duidelijk zijn dat het vrouwenvoetbal de afgelopen jaren gigantische stappen heeft gezet. De druk en de belangen worden daardoor groter en groter. Maar wat betekent dat voor de sportiviteit? En hoe verhoudt die zich tot het mannenvoetbal?
Een begrip als sportiviteit is uiteraard moeilijk in cijfers uit te drukken. Om toch een poging te doen, hebben we de term wat verder afgebakend. Bij deze factcheck kijken we louter naar het meetbare gedrag binnen de lijnen: het spelbederf, de overtredingen en de kaarten. De meest relevante statistiek om spelbederf te meten is zuivere speeltijd. Hoeveel tijd wordt er gerekt en hoeveel minuten is de bal daadwerkelijk in beweging?